یکی از صفتهایی که زینت بخش اخلاق و ایمان یک انسان است؛ حیـای اوسـت.
داشـتن این صفت است که او را از بسیاری از اخلاقهای زشت و گناهان دیگـر دور نگـه مـی دارد،
ونبود آن یعنی آنکه هرچه دل بخواهد انجام دهد!
پس بر والدین شایسته است که این خصلت و صفت نیک را در فرزندان خود پرورش دهند تا خود آنها و جامعه نیز از ثمره آن بهره منـد شوند.
عمر رضی الله عنه فرمـود:
«هـرکس حیـایش کـم باشـد، تقـوایش کـم اسـت، و هـرکس تقوایش کم باشد قلبش مرده است ».
ابن مسعود رضی الله عنه فرمود:
«هرکس از مردم حیاء و شرم نکند، از خدا شرم نمیکند ».
وهب بن منبه رحمـه الله فرمـود:
«ایمـان عریـان اسـت، و لباسـش تقـوا و پرهیزکاریسـت،وزینتش حیاست، و مالش عفت است ».
خجالت با حیاء متفاوت است:
مجاهـد رحمـه الله فرمـود:
«انسـان کـم رو و خجـل و انسـان متکبـرو مغـرور ، علـم یـادنمیگیرند».