حیض و قاعدگی

حیض و قاعدگی عبارت است از خونی که بعد از بلوغ زن از آخرین نقطه رحم^[۱] وی بیرون می‌آید بدون داشتن علت و بیماری بلکه به مقتضای طبیعت سالم و عادت ماهیانه این خون ریزی صورت می‌گیرد. بنابراین خون حیض غیر خون استحاضه است.

چون استحاضه خون بیماری است. حیض را نفاس نیز نامیده‌اند، چون پیامبر صلی الله علیه وسلم به عایشه  گفت: «آیا در نفاس افتاده‌ای؟». و بدیهی است که حضرت عایشه ک بچه ای به دنیا نیاورده است پس مقصود از نفاس حیض است. و دلیل بر حیض آنست که خداوند گفت:

﴿وَیَسۡ‍َٔلُونَکَ عَنِ ٱلۡمَحِیضِ﴾ [البقره: ۲۲۲].

«(ای محمد) درباره حیض از تو می‌پرسند».

کلمه محیض در آیه به معنی حیض است، و در حدیث نیز آمده است:

«هذَا شَیْئٌ کَتَبَهُ اللهُ عَلی بَناتِ آدَمَ».

«این حیض چیزی است که خداوند بر دختران آدم فرض کرده است».

[۱]– رحم یا زاهدان پوست و کیسه چرمی کوچکی است در درون آلت تناسلی زن که دهانه آن تنگ و داخل آن گشاد است و دهانه آن روی به سوی مدخل آلت تناسلی زن دارد که آب منی مرد داخل آن می‌شود سپس دهان‌اش بسته می‌گردد و بعد از آن دیگر منی نمی پذیرد. و حکمت خدا بدان جاری شده است که یک بچه از آب منی دو مرد آفریده نشود.