حیاء از ایمان است

：
یکی از صفتهایی که زینت بخش اخلاق و ایمان یک انسان است؛ حیای اوست. داشتن این صفت است که او را از بسیاری از اخلاقهای زشت و گناهان دیگر دور نگه می‌دارد، و نبود آن یعنی آنکه هرچه دل بخواهد انجام دهد! پس بر والدین شایسته است که این خصلت و صفت نیک را در فرزندان خود پرورش دهند تا خود آنها و جامعه نیز از ثمره آن بهره مند شوند.
قال عمر رضی اللّه عنه: «من قلّ حیاؤه قلّ ورعه، و من قلّ ورعه مات قلبه».
[«مکارم الأخلاق، لابن أبی الدنیا» (۲۰)] عمر رضی الله عنه فرمود: «هرکس حیایش کم باشد، تقوایش کم است، و هرکس تقوایش کم باشد قلبش مرده است». ‏
قال ابن مسعود رضی اللّه عنه: «من لا یستحیی من النّاس لا یستحیی من اللّه».
[«مسند أحمد روایه البغوی» (۷۶)] ابن مسعود رضی الله عنه فرمود: «هرکس از مردم حیاء و شرم نکند، از خدا شرم نمی‌کند».
و قال وهب بن منبّه: «الإیمان عریان، و لباسه التّقوى، و زینته الحیاء، و ماله العفّه».
[«مکارم الأخلاق لابن أبی الدنیا» (۲۱)] وهب بن منبه رحمه الله فرمود: «ایمان عریان است، و لباسش تقوا و پرهیزکاریست، و زینتش حیاست، و مالش عفت است».
خجالت با حیاء متفاوت است：
قال مجاهد: «لا یتعلّم العلم مستحی ولا مستکبر».
[«البخاری- الفتح» (۱/ ۲۷۶)] مجاهد رحمه الله فرمود: «انسان کم رو و خجل و انسان متکبر و مغرور، علم یاد نمی‌گیرند».