حکم کسی که ۳ یا۴ دقیقه قبل از شنیدن صدای اذان افطار کند

من اهل تسنن هستم یک روز رفتم مسافرت در ماه مبارک رمضان و روزه بودم رفتم طرف بندر عباس نزدیک غروب بود یعنی ۳ یا ۴ دقیقه مونده بود به اذان مغرب به افق اهل سنت نتونستم دوام بیارم و آب نوشیدم آیا در این شرایط سخت روزه ی من باطل می شود ؟ چون نزدیک بود ضعف کنم و می دانم خدا سخت نمی گیره و می گوید آن روز روزه ات را بخور و به جای آن یک روز را بگیر اما ظلم بود که من به خاطر ۳ یا ۴ دقیقه اذان روزه خواری کردم ممنون می شم راهنمایی کنید روزه ام باطل شده یا خیر منتظر جواب هستم.

 

الحمدلله،

برای کسی که مسافر است، شرعا رخصت وجود دارد که روزه خود را در وقت سفرش بخورد، و در عوض در روز دیگری بعد از رمضان آنرا جبران کند، و بخاطر خوردن روزه اش گناهکار نخواهد شد، زیرا برای آن، رخصت و جواز شرعی داشته است، چنانکه الله تعالی می فرماید:

« فَمَنْ کَانَ مِنْکُمْ مَرِیضًا أَوْ عَلَی سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ» البقره/ ۱۸۴٫

یعنی: پس هرکسی از شما بیمار یا در سفر باشد، تعدادی از روزهای دیگر را روزه بگیرد.

پس چون شما مسافر بودید، شکستن روزه توسط شما گناه نیست، و برای شما جایز بوده که هرگاه اراده کردید روزه خود را بخورید.

اما در مورد این قضیه که ۳ الی ۴ دقیقه قبل از اذان مغرب افطار کردید، آیا روزه شما باطل شده یا خیر؟

پاسخ این سوال بستگی به این دارد که آیا در شهر مقصد، مساجد آنجا همگام با غروب کامل خورشید اذان می دهند یا با اندکی تاخیر؟ اگر معلوم شود که مساجد آن شهر با تاخیر چند دقیقه ای بعد از غروب کامل خورشید اذان می دهند، پس روزه شما انشاءالله صحیح بوده بشرطیکه مطمئن بوده باشید که خورشید غروب کرده و بر این گمان روزه خود را باز کرده باشید، یعنی اگر در وقت خوردن اطمینان داشتید که خورشید هنوز کامل غروب نکرده، پس روزه شما باطل شده است.

اما اگر در مساجد شهر همزمان با غروب کامل خورشید اذان داده می شود، در آنصورت چون افطار کردن شما قبل از غروب خورشید بوده، پس روزه شما باطل شده و بر شما واجب است تا بعد از رمضان آنروز را قضاء کنید.

پس شما باید بررسی کنید که آیا در آن هنگام خورشید بصورت کامل غروب کرده بود یا خیر؟ تا به پاسخ سوال خود برسید. می توانید برای احتیاط، یک روز را بعد از رمضان بجای آنروز قضاء کنید، زیرا پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید: « دَعْ مَا یَرِیبُکَ إِلَی مَا لَا یَرِیبُکَ» نسائی (۵۷۱۴)

یعنی: « آنچه که تو را به شک می اندازد رها کن و به آنچه که به تو اطمینان می دهد، عمل کند».

 

والله اعلم

وصلی الله وسلم علی محمد وعلی آله وأصحابه والتابعین لهم بإحسان إلی یوم الدین