حکم کسی که با زنش آمیزش و جماع کند درحالیکه زن در روزه سنت شوال باشد؟

حکم کسی که با زنش آمیزش و جماع کند درحالیکه زن در روزه سنت شوال باشد؟

الحمدلله،

کسی که روزه سنت می گیرد، او مختار است که روزه اش را تا وقت غروب کامل کند و یا اگر خواست روزه اش را بشکند، که البته کامل کردن روزه سنت – اگر عذری وجود نداشته باشد – افضلتر است تا اینکه روزه را باز کند.

در مسند امام احمد از ام هانی رضی الله عنها روایت شده که رسول خدا صلی الله علیه وسلم وارد خانه او شد و طلب نوشیدنی کرد برایش آورد و آنرا نوشیدند، سپس به وی (ام هانی) هم داد او نیز اندکی نوشید، ام هانی گفت: ای رسول خدا صلی الله علیه وسلم ولی من روزه بودم، پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: « الصَّائِمُ الْمُتَطَوِّعُ أَمِیرُ نَفْسِهِ، إِنْ شَاءَ صَامَ، وَإِنْ شَاءَ أَفْطَرَ».

یعنی: کسی که روزه سنت گرفته امیر نفس خویش است؛ اگر خواست روزه را کامل کند، و اگر خواست بخورد». أحمد (۲۶۳۵۳) و صحیح الجامع (۳۸۵۴).

بنابراین کسی که روزی را از آن شش روز سنت ماه شوال گرفت و دوست داشت که آنرا بشکند برای او جایز است و ایرادی ندارد و کفاره هم لازم نیست، حال چه با خوردن روزه اش را باز کند یا جماع یا غیر آنها..

و این زن برای روزه سنت بایستی از شوهرش اجازه بگیرد، یا بداند که او مخالف روزه گرفتن وی نیست، و اگر بدون رضایت شوهرش روزه گرفت مرد می تواند زن را جهت آمیزش فرا بخواند، و زن هم باید استجابت کند. ولی اگر زن با رضایت شوهر روزه گرفته، شایسته نیست که مرد روزه زنش را باطل کند، اما اگر خواست تا جماع کند، برای زن افضل آنست که خواسته شوهرش را استجابت کند.

علامه ابن عثیمین رحمه الله می گوید: «هرگاه زن با اذن شوهرش روزه سنت گرفت، برای مرد جایز نیست که روزه زنش را باطل کند، زیرا او به زنش اجازه داده، اما در این حالت که زن با اجازه شوهرش روزه سنت گرفته و مرد از او طلب جماع کند، آیا برای زن افضل آنست که روزه اش را ادامه دهد یا به خواسته شوهر عمل کند؟ افضل دوم است: یعنی خواسته شوهر را اجابت کند، زیرا اجابت خواسته شوهر در اصل از باب واجبات است، درحالیکه روزه سنت از باب مستحبات است، و ممکن است شوهر به دلیل شدت رغبت (به جماع) ناراحت شود، و ممکن است در قلب او نسبت به زنش نوعی سرکشی و عدم تمایل به او ایجاد شود».”مجموع فتاوی ابن عثیمین” (۲۱/۱۷۴).

 

والله اعلم

وصلی الله وسلم علی محمد وعلی آله وأصحابه والتابعین لهم بإحسان إلی یوم الدین