کسیکه برای نماز خارج شود و مردم را دریابد که نماز خواندهاند، اجر و پاداشی مانند پاداش نمازگزاران به او میرسد.
عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم: «مَنْ تَوَضَّأَ فَأَحْسَنَ وُضُوءَهُ، ثُمَّ رَاحَ فَوَجَدَ النَّاسَ قَدْ صَلَّوْا أَعْطَاهُ اللَّهُ جَلَّ وَعَزَّ مِثْلَ أَجْرِ مَنْ صَلَّاهَا وَحَضَرَهَا لَا یَنْقُصُ ذَلِکَ مِنْ أَجْرِهِمْ شَیْئًا».[۱]
ابوهریره رضی الله عنه میگوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «کسیکه خوب وضو بگیرد و سپس به سوی نماز برود و مردم را دریابد در حالی که نماز خواندهاند، الله اجر و پاداشی مانند پاداش نمازگزارانی که در جماعت حضور داشتند، به او میدهد و از اجر و پاداش آنان نیز چیزی کم نمیکند».
[۱]– صحیح؛ ابوداود حدیث شماره ۵۶۴ و نسایی حدیث شماره ۸۵۵ با لفظ ابوداود