استهزا به الله و رسول الله ﷺ و دین و قرآن اگر چه بمنظور شوخی ومزاح و خنداندن دیگران باشد کفر و نفاق است. این موضوع دقیقاً شبیه جریانی است که در زمان رسول الله ﷺ اتفاق افتاد. در ارتباط با گروهی که در مورد پیامبر ﷺ و صحابه رضی الله عنهم به گمان خویش شوخی می کردند و می گفتند: از اینها شکم پرست تر، دروغگوتر و ترسوتر هنگام روبرو شدن با دشمن ندیده ایم. پس از آن، الله تعالی این آیه را نازل کرد:
« وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ لَیَقُولُنَّ إِنَّمَا کُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ » [توبه:۶۵].
( واگر از آنان ( درباره ی سخنان ناروا و کردارهای ناهنجارشان) باز خواست کنی، می گویند: ( مراد ما طعن و مسخره نبوده و بلکه با همدیگر) برای سرگرمی و شوخی سخنانی می گفتیم.)
این افراد نزد پیامبر ﷺ آمدند و گفتند: ای رسول الله ﷺ ما در راه با هم صحبت می کردیم تا دوری سفر و خستگی آن را احساس نکنیم. پیامبر ﷺ مطابق با فرمان الهی به آنان گفت:
« قُلْ أَبِاللَّهِ وَآیَاتِهِ وَرَسُولِهِ کُنْتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ (۶۵)لا تَعْتَذِرُوا قَدْ کَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمَانِکُمْ » [توبه:۶۵-۶۶]
(ای پیامبر! بگو: آیا الله و آیات او را و پیغمبرش را تمسخر می کردید، ( بگو: با چنین معذرتهای بیهوده عذر خواهی نکنید) شما پس از ایمان آوردن، کافر شده اید).
بنابراین الله و رسول الله ﷺ و دین از احترام ویژه ای بر خوردار هستند، کسی اجازه ندارد از طریق شوخی، مسخره و خنداندن دیگران آیات الهی را به بازی بگیرد، اگر کسی چنین نمود کافر است؛ زیرا معلوم می شود ایشان، الله و رسول و کتاب و شریعت را به باد تمسخر گرفته اند که این عملی منافقانه است.
مرتکب چنین اعمالی باید توبه و استغفار نموده و خود را اصلاح نماید و محبت، تعظیم و خوف الله را در قلبش جای دهد.
الشیخ ابن عثیمین رحمه الله تعالی، مجموع فتاوی و رسائل(۲/۱۵۶).