حکم وتر

وتر سنت مؤکده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم با گفتار و کردارش به آن تشویق نمود و در اقامت و سفر، آن را به جای آورده است.

عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه قَالَ: أَوْصَانِی خَلِیلِی صلی الله علیه وسلم بِثَلاَثٍ لاَ أَدَعُهُنَّ حَتَّى أَمُوتَ: «صَوْمِ ثَلاَثَهِ أَیَّامٍ مِنْ کُلِّ شَهْرٍ، وَصَلاَهِ الضُّحَى، وَنَوْمٍ عَلَى وِتْرٍ».^[۱]

ابوهریره رضی الله عنه می‌گوید: دوستم رسول الله صلی الله علیه وسلم به من سه توصیه کرد که تا لحظه‌ی مرگ آن‌ها را رها نمی‌کنم: «سه روز، روزه گرفتن در هر ماه، خواندن نماز چاشت و خواندن نماز وتر قبل از خواب».

عَنْ أَبِی أَیُّوبَ الْأَنْصَارِیِّ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم: «الْوِتْرُ حَقٌّ عَلَى کُلِّ مُسْلِمٍ».^[۲]

ابوایوب رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «وتر بر هر مسلمانی الزامی است».

[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۱۱۷۸ و مسلم حدیث شماره ۷۲۱ با لفظ بخاری

[۲]– صحیح؛ ابوداود حدیث شماره ۱۴۲۲ و نسایی حدیث شماره ۱۷۱۲ با لفظ ابوداود