حکم قضای روزه ی کسی که مرض داشته و بعد فوت نموده

۱- پدرم ۲۰ سال مرض قند وفشارخون و قلب داشت و نمی توانست روزه بگیرد والان فوت نموده در مورد قضای روزه هایش چکارکنیم ؟

۲- برادرم مریضی معده دارد نمیتواند روزه بگیرد ؟ چکار کند؟

 

الحمدلله،

چون پدرتان مریض بوده، ایشان می بایست پس از بهبودی از مرض خود روزه هایشان را قضا می کردند، اما چون ظاهرا هرگز بهبود نیافته اند تا آنکه فوت نمودند، بنابراین نیازی به قضای روزه نیست، اما لازم بود بجای هر روز، فدیه می پرداختند و فدیه هر روز برابر است با طعام دادن یک نفر مسکین، بر این اساس اگر ایشان در حال حیات فدیه را نداده اند، شما باید به ازای تمامی روزه هایی که به سبب مرض ترک کرده اند بجای ایشان فدیه بدهید و هر روز آن یک نفر طعام داده شود.

اما برادر شما که مریضی معده دارد، چنانکه گرفتن روزه برایشان خطرناک است و سلامتی ایشان را تهدید می کند، لازم نیست فعلا روزه بگیرند، اما هروقت که بهبود یافتند یا وضع جسمی بهتر شد بگونه ایکه گرفتن روزه برایشان خطری نداشت، لازمست آن روزها را قضا کند و فدیه و کفاره ای ندارد. اما اگر پزشکان معتمد و مطمئن به ایشان گفته اند که تا آخر عمر به سبب مریضی روزه برایشان خطرناک است و سلامتی جانیشان را تهدید خواهد کرد – به اصطلاح مرض سخت است و امید به بهبودی کامل یا بهتر نیست – می تواند بجای هر روز، فدیه بدهد.

شیخ ابن عثیمین در مورد روزه ی مریض می گوید: ” زمانی که امید خلاصی ناتوانیش نیست بر او واجب است که به جای هر روز غذای مسکینی را بدهد زیرا این شخص به مانند پیرزن و پیر مردی خواهد بود که دیگر نمی تواند روزه بگیرد و مانند این پیرزن و پیرمرد باید به جای هر روز غذای یک مسکین را دهد. ولی اگر توانایی آنرا داشت که روزهایی را که به گردن دارد را قضا کند ،هر چند به صورت یک در میان یا دو روز در میان باشد ،بر او واجب است که روزه هایش را قضا کند و او خو.د می داند که آیا تواناییش را دارد یا خیر و یا اینکه پزشکان به او اجازه می دهند یا خیر که روزه بگیرد یا نه.”( برگرفته از:مجموع الفتاوای شیخ محمد بن صالح العثیمین،کتاب الصیام)

 

والله اعلم

وصلی الله وسلم علی محمد وعلی آله وأصحابه والتابعین لهم بإحسان إلی یوم الدین