حکم عیادت از بیماران

عَنِ البَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ رضی الله عنه قَالَ: أَمَرَنَا النَّبِیُّ صلی الله علیه وسلم بِسَبْعٍ، وَنَهَانَا عَنْ سَبْعٍ: أَمَرَنَا بِاتِّبَاعِ الجَنَائِزِ، وَعِیَادَهِ المَرِیضِ، وَإِجَابَهِ الدَّاعِی، وَنَصْرِ المَظْلُومِ، وَإِبْرَارِ القَسَمِ، وَرَدِّ السَّلاَمِ، وَتَشْمِیتِ العَاطِسِ، وَنَهَانَا عَنْ: آنِیَهِ الفِضَّهِ، وَخَاتَمِ الذَّهَبِ، وَالحَرِیرِ، وَالدِّیبَاجِ، وَالقَسِّیِّ، وَالإِسْتَبْرَقِ.^[۱]

براء بن عازب رضی الله عنه می‌گوید: پیامبر صلی الله علیه وسلم ما را به انجام هفت کار، امر فرمود و از انجام هفت کار دیگر، منع کرد. آنچه به آن، امر کرد، عبارتند از: ۱ – تشییع جنازه ۲ – عیادت مریض ۳ – قبول دعوت ۴ – کمک و یاری مظلوم ۵ – پاسخ دادن به سلام ۶ – جواب عطسه ۷ – وفای به عهد.

و کارهایی که از آن‌ها منع کرد، عبارتند از: ۱ – استفاده از ظروف نقره‌ای ۲ – انگشتر طلا ۳ – استفاده از لباس ابریشمی ۴ – استفاده از دیبا (نوعی پارچه ابریشمی) ۵ – استفاده از قسی (نوعی لباس که ابریشم در آن به کار رفته است) ۶ – استفاده از استبرق (پارچه‌ای ابریشمی و کلفت). (و هفتمین چیزی که در این حدیث نیامد، زین و پالانی است که از ابریشم ساخته شده باشد. چنانچه در روایات دیگر آمده است).

[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۱۲۳۹ و مسلم حدیث شماره ۲۰۶۶ با لفظ مسلم