حکم ریختن منی روی لباس چیست و آیا منی نجس است؟

بعضی ازدانشمندان فقه‌،به  ناپاکی  و  پلیدی منی رای داده‌اند،ولی  چنان به نظر می‌رسد،‌که پاک  باشد، لیکن مستحب است‌ که اگر ترباشد آنرابشویندواگرخشک شده  باشد،برآن دست بمالند و پاکش‌ کنند.حضرت عایشه -‌رضی  الله  عنها-گفته است‌:  
(کنت أفرک المنی من ثوب رسول الله صلی الله علیه وسلم إذا کان یابسا وأغسله إذا کان رطبا) [هرگاه منی روی لباس  پیامبر خشک می‌شد آنرابادست  می‌مالیدم و پاکش می‌کردم و  هرگاه ترونمناک می‌بود،آنرا  می‌شستم‌]‌‌.  دارقطنی  و  ابوعوانه  و  بزار آنرا  روایت  کرده‌اند.

 از ابن عباس -رضی الله  عنهما  -‌ روایت شده است‌ که‌: “‌‌از  پیامبر صلی الله علیه وسلم سوال شد  درباره‌ی منی ‌که  به  لباس  اصابت‌ کند، فرمود:👈🏻 (إنما هو بمنزله المخاط والبصاق، وإنما یکفیک أن تمسحه بخرقه أو بإذخره{ ‌اذخره‌:‌ گیاهی  است  خوشبو. })
 [‌منی  درست  مانند  آب  بینی  و آب  دهان  است‌،  کافی  است‌، ‌که  آنرا  با کهنه  یا  علفی  پاک  نمود]‌‌.  
دارقطنی  و  بیهقی  و  طحاوی  این  حدیث  را  روایت‌ کرده‌اند،  در  “‌‌رفع‌“‌  و  “‌‌وقف‌“‌  آن  اختلاف  است‌.

بنابراین منی نجس نیست و لی باعث غسل می شود یعنی اگر کسی منی از آلت وی بصورت دفعه ای (همراه با لذت) خارج شود باید غسل کند ولی اگر در غیر اینحالت خارج شود یعنی دفعتی نباشد بلکه روان شود،چون با لذت همراه نبوده نیاز به غسل نیست.
اگر منی بر روی لباس بیافتد کافیست آن قسمت را شست یا اگر منی روی آن خشک گردید آنرا با دست پاک کند.
اما برای معلومات بیشتر:

مذی :

مذی  آبی است سفیدرنگ و  لزج و چسبناک ‌که بوقت تفکر  درباره‌‌ی جماع و همبستری‌، یا  بوقت  شوخی و ملاعبت بازن‌، از آلت تناسلی مرد یا زن خارج  می‌شود و گاهی انسان خروج  آنرا  احساس نمی‌کند، زن و مردهر دو آن رادارندلیکن زنان بیشتر دارند این آب باتفاق علمانجس و ناپاک  است‌، هرگاه  به بدن اصابت نماید،  شستن آن واجب است‌، ولی اگر  به  لباس اصابت ‌کند پاشیدن آب برآن‌ کافی است‌، زیرااین نجاستی  است‌ ‌که پرهیز از آن برای جوانان  مجرد، دشواراست و رخصت  برای  آن‌،شایسته‌تر است‌، تا ادرار کودک‌.  از علی‌ رضی الله عنه نقل  شده  است  که‌:
👈🏻 (کنت رجلا مذاء فأمرت رجلا أن یسأل النبی صلی الله علیه وسلم، لمکان ابنته فسأل، فقال: توضأ واغسل ذکرک)
[من مردی  بودم‌ که  بسیار  مذی  به  خود  می‌دیدم‌،  خودم  بخاطر  دخترپیامبر شرم داشتم‌،ازاوسوال کنم‌،لذامردی رافرستادم که از او سوال کند،ایشان  فرمودند:  وضو  بگیر  و آلت  خود  را  بشوی‌]‌‌.  
بخاری  و  دیگران  این  حدیث  را  روایت  کرده‌اند.
‌وَدِی یا ‌وَذِی:

ودی آب سفید غلیظی است‌ که  بعداز ادرار، خارج می‌شود و این  آب بدون خلاف پلیداست. عایشه  -‌رضی الله عنها گفته است‌: “‌ودی  بعد ازادرار می‌آید، ‌که بایدآلت و  هراندامی‌ که به آن آلوده شود  شسته‌ گردد، وآنوقت وضو گرفت نه غسل‌“‌ یعنی موجب جنابت  نیست‌.  
ابن المنذراین حدیث را روایت ‌کرده است‌. و از ابن عباس روایت  شده  است‌که‌:👈🏻 المنی والودی والمذی، أما المنی ففیه الغسل، وأما المذی والودی فیهما إسباغ الطهور) 💥[منی‌،موجب غسل  جنابت است‌،و برای مذی و ودی  تمیز شستن و وضوی‌ کامل ‌کافی  است‌]‌‌.اثرم و بیهقی این حدیث را  نقل ‌کرده‌اند و متن حدیث را  بیهقی  بدینصورت  نقل ‌کرده  است‌:
  (وأما الودی والمذی فقال: اغسل ذکرک أو مذاکیرک وتوضأ وضوءک فی الصلاه) [اگر  مذی  و  ودی  را  بخود  دیدی  آلت  و  جای  آن  را  بشوی  و آنوقت  همانطوری ‌که  برای  نماز وضو  می‌گیری‌،  وضو  بگیر]‌‌.