حکم دست زدن به سگ و به سر و صورت آن

الحمدلله

در مورد نجاست بدن سگ با وجود داشتن رطوبت باید گفت که:

از ابوهریره روایت است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : (طهور إناء أحدکم إذا ولغ فیه الکلب أن یغسله سبع مرات أولاهن بالتراب) «طریقه‌ی پاک کردن ظرف (کاسه) یکی از شما، زمانی که سگ در آن لیسید، چنین است که باید هفت بار آن را بشوید، بار اول با خاک». مسلم ( ۲۷۹ ) .

اما باید توجه داشت که در حقیقت نجاست آب دهان سگ و فضولات او به دلیل مرطوب بودن آنهاست، یعنی وجود رطوبت در آب دهان و فضولات است که موجب نجس شدن شیئی می شود که با آنها برخورد می کند، و برای همین است که علما فرموده اند که چون پوست و موی سگ در حالت عادی خشک و بدون رطوبت است، لذا نجس نیست ولی اگر خیس شود بمانند ( به قیاس از) آب دهان مستعد انتقال نجاست از بدن او به طرف مقابل می شود که او را لمس کرده است.

و بدن سگ دارای نوعی باکتری است که اگر بدن او خیس باشد همانند آب دهان موجب انتقال آن باکتری به بدن انسان می گردد.

امام نووی رحمه الله می گوید: “بدان که هیچ فرقی بین لیسیدن سگ و اجزای دیگر او وجود ندارد، پس هرگاه ادرار یا فضولات یا خون یا عرق یا مو یا آب دهان (بزاق) یا هر عضوی از اعضایش به شیء طاهری اصابت نمود که یکی از دو طرف خیس یا مرطوب باشد، در آنصورت واجب است که هفت بار شسته شود که بار اول آن با خاک باشد.”. “شرح صحیح مسلم ” (۳/۱۸۵) .

و شیخ ابن عثیمین رحمه الله گوید: “و اما لمس سگ، اگر لمس آن بدون وجود رطوبت باشد، پس دست را نجس نمی کند و اگر لمس سگ همراه با رطوبت (دست یا بدن سگ) بود، پس بر اساس قول اکثر اهل علم دست نجس می شود، و واجب است که دست هفت بار شسته شود و بار اول آن با خاک باشد.”. “مجموع فتاوی ابن عثیمین” (۱۱/۲۴۶) .

اما نجاست سگ جز از طریق ذکر شده در حدیث برطرف نخواهد شد، بنابراین لازمست که نجاست سگ را هفت بار شست که بار ال آن با خاک پاک صورت گیرد اما اگر خاک در دسترس نبود ایرادی ندارد که بجای آن از سایر مواد شوینده مانند صابون یا مایعات پاک کننده استفاده کرد و بعد شش بار دیگر با آب محل نجاست را شست.

والله اعلم