علماء مسلمین براین هستند که جهاد با کفار و جنگیدن با آنها بخاطر نشر دین اسلام فرض کفایی است . یعنی زمانیکه گروهی این واجب را انجام دادند فرضیت و گناه آن از دیگران ساقط می شود .
وبدلیل قول الله در آیه ۹۵ سوره نساء {لاَّ یَسْتَوِی الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ غَیْرُ أُوْلِی الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فَضَّلَ اللّهُ الْمُجَاهِدِینَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِینَ دَرَجَهً…} ( مسلمانانیکه می نشینند با مسلمانانیکه با مال و جان در راه الله جهاد می کنند برابر نیستند الله مرتبه والایی را نصیب مجاهدان نموده است که بالاتر از درجه خانه نشینان است مگر اینکه خانه نشینان دارای غذری باشند…)
ابن قدامه رحمه الله می گویند این آیه دلیلی است بر اینکه آنانیکه جهاد نرفته اند گناه کار نیستند . ( المغنی ۱۳/۶ )
و الله تعالی در آیه ۱۲۲ سوره توبه می فرماید : {وَمَا کَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنفِرُواْ کَآفَّهً فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن کُلِّ فِرْقَهٍ مِّنْهُمْ طَآئِفَهٌ لِّیَتَفَقَّهُواْ فِی الدِّینِ وَلِیُنذِرُواْ قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُواْ إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ } ( شایسته نیست که مومنان همگی بیرون بروند بلکه بایستی از هر قوم و قبیله ای عده ای برای یادگیری تعلیمات اسلامی خارج شوند و هنگامیکه بسوی قوم و قبیله خود برگشتند آنان را بترسانند تا برحذر باشند )