حکم توسل نمودن به پیامبر صلی الله علیه و سلم چیست؟ (۳)

سوم اینکه به جاه و منزلت رسول الله صلی الله علیه و سلم توسل شود.

اینکار چه در زمان حیات یا بعد از مرگ رسول الله صلی الله علیه و سلم اگر واقع شود نادرست و غیر صحیح می باشد و این توسل بدعت است و جایز نیست چون جاه و منزلت رسول الله صلی الله علیه و سلم فقط برای خودش نافع و سودمند است بنابراین برای هیچ کس درست نیست که بگوید و دعا کند که بار الها من به واسطه جاه و منزلت و مقام پیامبرت به تو متوسل می شوم که مرا ببخش یا روزی بده. چون باید به چیزی توسل جست که در حقیقت وسیله باشد و وسیله برگرفته شده از (الوسل) می باشد که معنی آن رساندن به یک چیز است.

بنابراین چیزی که به آن توسل می شود باید انسان را به مقصود برساند که در غیر این صورت توسل به آن سودمند نیست لذا می گوییم توسل به رسول خدا سه قسمت دارد:

ایمان آوردن به رسول الله صلی الله علیه و سلم و پیروی کردنش وسیله قرار گیرد.

 این کار در زمان حیات یا ممات رسول الله صلی الله علیه و سلم اگر صورت گیرد جایز و صحیح است.

توسل کردن به دعای رسول الله صلی الله علیه و سلم بدین صورت که برای درخواست کننده درخواست نماید این کار جایز است ولی تنها در زمانی که رسول الله صلی الله علیه و سلم زنده بودند چون بعد از مرگش امکان دعای رسول مقدور نیست تا بشود به آن توسل نمود.

به جاه و منزلت رسول الله صلی الله علیه و سلم توسل شود اینکار در زمان حیات و مرگش صحیح نیست و نادرست است چون آن وسیله شرعی برای رسیدن به مقصود نیست بنابراین هرگاه گوینده اظهار دارد من نزد قبر رسول خدا رفتم و از او خواستم برایم درخواست مغفرت نماید یا از او درخواست شفاعت برای خویش نزد خدا کند این کار نادرست بوده و جایز نیست.

اگر گفته شود مگر خداوند نفرموده است:

«وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِیمًا»( نساء ۶۴).

«اگر به خود ظلم کردند و پیش تو آمدند چنانکه از خداوند طلب بخشش نمایند و رسول خدا نیز برایشان طلب بخشش کند خداوند را توبه پذیر و مهربان خواهند یافت.»

خواهیم گفت: بلی خداوند این را فرموده است اما گفته«وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا» و”إِذْ” ظرف برای گذشته است و ظرف برای زمان آینده نیست.

خداوند نفرموده«ولو أنهم إذا ظلموا» بلکه «إِذْ ظَلَمُوا»

فرموده است.

بنابراین آیه از امری سخن می گوید در زمان حیات رسول الله صلی الله علیه و سلم واقع گشته است و طلب بخشش رسول الله صلی الله علیه و سلم بعد از مرگش امری است که در انجامش معذور می باشد چون هرگاه انسان مّرد عملش تنها از سه راه مقدور می باشد همانگونه که رسول الله صلی الله علیه و سلم می فرماید:

صدقه جاریه، علمی سودمند و فرزند صالحی که برایش دعا کند سه راه جهت ادامه عمل شخص است که از دنیا رفته است.

 بنابراین انسان بعد از مرگش ممکن نیست برای کسی طلب بخشش نماید و حتی قادر به انجام آن برای خودش نیز نمی باشد چون عملش منقطع گردیده است.