حکم تارک الصلاه

الحمدلله

در مورد حکم تارک الصلاه میتوان گفت:

۱- علماء اتفاق نظر دارند که اگر کسی نماز را واجب نداند و آنرا انکار کند، آن شخص کافر و مرتد هست، حتی اگر نماز هم بخواند ولی بگوید من به فرضیت نماز اعتقاد ندارم باز هم کافر و مرتد هست.

۲- علماء اتفاق نظر دارند که اگر کسی نماز فرض را عمدا نخواند و ترک کند ولی به فرضیت آن اعتقاد داشته باشد مرتکب گناه کبیره شده است و گناهش از قتل نفس و زنا و شرب خمر و دزدی بیشتر هست.

۳- اگر کسی به فرضیت نماز اعتقاد داشته باشد ولی بعلت سستی و تنبلی آنرا ترک کند، و یا گاهی بخواند و گاهی نخواند، در اینصورت علماء در کافر بودن آن شخص اختلاف نظر دارند، بصورتیکه ابو حنیفه این شخص را کافر نمیداند، بلکه میگوید باید زندانی شود تا اینکه نماز را بخواند، و امام مالک و شافعی میگویند که او کافر نمیشود ولی اگر به نماز نیاید حد قتل بر او اجرا میشود، و قول مشهور امام احمد بن حنبل اینست که او کافر و مرتد میشود، و قول اکثر اصحاب پیامبر صلی الله علیه و سلم نیز همین هست، بدلیل اینکه پیامبر صلی الله علیه و سلم فرموده است: ” إن بین الرجل وبین الشرک والکفر ترک الصلاه ” (روایت مسلم)، یعنی: ” بدرستیکه بین یک شخص و شرک و کفر، ترک کردن نماز هست”.

والله اعلم.