وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
الحمدلله
برخواستن بخاطر احترام به سرود ملی جایز نیست، حتی اگر آن کشور و حکومتش کاملا اسلامی باشد!
و اگر قرار باشد بخاطر احترام برای شعاری برخیزیم تنها برای شعار کتاب الله برمی خیزیم، حال آنکه ثابت نشده است که سلف صالح ما بخاطر قرآن بلند شده باشند.
امام سیوطی در کتاب “الاتقان” از عزالدین بن عبدالسلام نقل می کند که ایشان گفتند :
« بپا خاستن برای مصحف بدعت است که در صدر اول اسلام نبوده».
پس اگر به پا ایستادن برای مصحف شریف بدعت باشد، به طریق اولا ایستادن برای سرود یا پرچم ملی ناجایز و غیر شرعی است، علاوه بر آن؛ تعظیم سرود یا پرچم ملی مشابهت و تقلید از کفار در عادات و رسوم شان است، درحالیکه پیامبر صلی الله علیه وسلم مسلمانان را از تقلید و پیروی جستن از کفار نهی کردند.
هیئت دائمی افتاء درباره بپا خواستن برای پرچم و سرود ملی اینگونه فتوا دادند :
« برای فرد مسلمان جایز نیست به خاطر تعظیم هیچگونه پرچم یا سرود ملی بایستد، بلکه این از بدعت‌های منکری است که در زمان پیامبر صلی الله علیه وسلم و خلفای راشدین نبوده است و چنین عملی با توحید کامل و اخلاص در تعظیم الله یکتا منافات دارد، و این عمل، راهی به سوی شرک می گشاید، و انجام آن مشابهت با کفار و تقلید از عادات و رسوم زشت آنان است و همانندی با آنان در غلو و احترام فرماندهان و مراسم آنان است، حا آنکه پیامبر صلی الله علیه وسلم ما را از مشابهت به آنها نهی فرموده است».
وبالله التوفیق . وصلی الله علی نبینا محمد ، وآله وصحبه وسلم
شیخ عبد العزیز بن عبد الله بن باز … الشیخ عبد الرزاق عفیفی … الشیخ عبد الله بن غدیان … الشیخ عبد الله بن قعود.
“فتاوی اللجنه الدائمه” (۱/۲۳۵).
همچنین از شیخ صالح فوزان سوال شد : من مدیر یک مدرسه هستم که از سوی اداره آموزش حکمی آمده که سلام بر پرچم و ایستادن مقابل آن و خواندن سرود ملی به دانش آموزان واجب است، حکم این کار چیست؟ و آیا من می توانم از این حکم پیروی کنم؟
پاسخ دادند : « بدون شک این کار معصیت و گناه است، و پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید:
« لا طاعه لمخلوق فی معصیه الخالق».
«از مخلوق در امور گناه و معصیت پروردگار اطاعت نشود». پس اگر برای شما ممکن باشد بنوعی از انجام آن خلاص شوید و حاضر نشوید».
به فتوای (۱۲۰۹) و (۱۲۱۲) نیز مراجعه کنید.
بنابراین هیچ مسلمانی نباید در مقابل پرچم یا سرود ملی بپا خیزد یا آنرا تعظیم نماید، بلکه مسلمانان تنها برای الله متعال به حالت تعظیم می ایستند، چنانکه می فرماید:
« وَقُومُوا لِلَّهِ قَانِتِینَ».
یعنی: « و فروتنانه برای خدا بپا خیزید» (بقره ۲۳۸).
و خدای متعال در قرآن کریم به ما خبر داده که ملائکه بخاطر بزرگی و جلالت او تعالی می ایستند و هیچکدام از آنها بدون اجازه او سخنی بر زبان جاری نمی کنند:
« یوْمَ یَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِکَهُ صَفًّا لَا یَتَکَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا» (نباء ۳۸).
یعنی: « در آن روزی که جبرئیل و فرشتگان به صف می‌ایستند، و هیچ کدام زبان به سخن نمی‌گشایند، مگر کسی که خداوند مهربان بدو اجازه دهد و او نیز سخن راست و درست بگوید» .
پس هرکس گمان کند که مخلوق دیگری بجز خداوند شایسته این تعظیم و احترام است، براستی که آن را در حقوقی ک الله تعالی بر بندگانش دارد، سهیم کرده است.
می گویند روزی مهدی خلیفه عباسی وارد مسجد پیامبر صلی الله علیه وسلم شد و تمام مردم بخاطر ورود او برخواستند و سرجای خود ایستادند، بجز یک نفر بنام «ابن ابی ذئب» که امام بود، به او گفتند : برخیز، این شخص امیر المؤمنین است، گفت : ولی مسلمان تنها برای رب العالمین برمی خیزند، مهدی گفت : او را رها کند، براستی که تمام موهای سرم (از گفتن این سخن) سیخ شد».
“سیر أعلام النبلاء” (۷/۱۴۴) .
والله اعلم.