الله برای هر بیماری و دردی، داروی مباح یا مشروعی قرار داده است، پس بر طرف کردن سحر، به وسیلهی سحر درست نیست، به خاطر اینکه ساحران در آن به شیاطین به وسیلهی شرک و گناهان کبیره نزدیک میشوند تا اینکه شیطان سحر را از شخصی که برایش سحر شده است، دور نماید.
ساحر سحر را به وسیلهی نزدیک شدن به شیطان و آنچه که او از شرک دوست دارد، مانند سجده کردن برایش، بر طرف مینماید یا ذبح حیوان بدون یاد الله، یا قرآن را با نجاست آغشته کردن و مانند آنها که خشم و غضب الله را به دنبال دارد.
وقتی که ساحر این اعمال را انجام دهد، شیطان با او همکاری مینماید و با برادرانش از شیطانها که عمل سحر را انجام دادند، صحبت میکند تا عمل سحر را از او باطل کنند.
﴿وَکَذَٰلِکَ جَعَلۡنَا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوّٗا شَیَٰطِینَ ٱلۡإِنسِ وَٱلۡجِنِّ یُوحِی بَعۡضُهُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٖ زُخۡرُفَ ٱلۡقَوۡلِ غُرُورٗاۚ وَلَوۡ شَآءَ رَبُّکَ مَا فَعَلُوهُۖ فَذَرۡهُمۡ وَمَا یَفۡتَرُونَ١١٢﴾ [الأنعام: ۱۱۲].
«و [ای پیامبر محمد، تو را با دشمنیِ مشرکان آزمودیم و] همچنین برای هر پیامبری، دشمنی از شیاطین انس و جن قرار دادیم که برخی از آنان در نهان، به برخی دیگر سخنان فریبنده [و بیاساس] القا میکنند و اگر پروردگارت میخواست، [هرگز] چنین نمیکردند؛ پس آنان را با دروغهایی که میبافند واگذار».
عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم: «مَنْ أَتَى عَرَّافًا أَوْ کَاهِنًا فَصَدَّقَهُ فِیمَا یَقُولُ، فَقَدْ کَفَرَ بِمَا أُنْزِلَ عَلَى مُحَمَّدٍ ج».[۱]
ابوهریره رضی الله عنه از رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت مینماید که فرمود: «هرکس نزد فالگیر یا کاهن و پیشگو برود و سخنانش را تصدیق کند، به آن چه بر محمد صلی الله علیه وسلم نازل شده، کفر ورزیده است».
[۱]– صحیح؛ مستدرک حاکم حدیث شماره ۱۵