در دومین جمعه ی ماه رمضان از خطیب نماز جمعه ی یکی از مساجد شنیدم که می گفت: کارگری که فقط از طریق کارگری امرار معاش می کند، چنانچه کارش بسیار سخت باشد: می تواند افطار کند و در ازای هر روزه به یک مسکین طعام بدهد یا این که در ازای هر روز پانزده درهم پرداخت کند. لطفاً توضیح دهید این فتوا صحیح است یا اشتباه؟
الحمدلله،
کسی که مکلف است و روزه بر او واجب است به بهانه ی کار، نمی تواند افطار کند، اما چنانچه در طول روز بر اثر فشار کار ناچار شد روزه را افطار کند، اجازه دارد به مقداری که رفع مشقت کند بخورد و بنوشد و تا وقت افطار امساک کند، و قضای آن روز را بجا آورد.
وبالله التوفیق، وصلی الله علی نبینا محمد و آله وصحبه وسلم
انجمن دایمی مباحث علمی وافتا (۱۰/۲۳۳)