اجتهاد انواعی دارد گاهی اجتهاد فرض عین است و این در صورتی است که برای کسی که توان اجتهاد دارد حادثه و واقعهای رخ میدهد که حکم آن را نمیداند و یا هر گاه از مجتهد درباره حادثهای که اتفاق افتاده سوال شود و خوف از دست رفتنش باشد.
و گاهی اجتهاد فرض کفایه است و آن زمانی است که از کسی که توان اجتهاد را دارد از مسئلهای سوال شود و حکمش را نمیداند ولی مجتهدانی دیگر نیز وجود دارند، هر گاه یکی از مجتهدین در مورد مسئله فتوی دهند گناه از بقیه ساقط میشود و اگر هیچ کدام جواب ندهند جملگی گناهکار میشوند، گاهی اجتهاد مندوب است و این در صورتی است که مجتهد در مورد مسئلهای تحقیق کند که ممکن است اتفاق بیافتد و یا ممکن است پرسیده شود[۱].
[۱]– اصول الفقه خضری: ص ۳۵۷٫