برای دولت جایز است که جهت تحقیق مصالح عامه و سلامت حجاج، در مشاعر خیمه نصب کند؛ و نیز برای دولت جایز است که این خیمهها را به اجاره دهد تا قیمت آنها حاصل شود. و پس از آن مبلغ اجاره جهت ارایهی خدمات و امنیت مصرف میشود.
و برای حجاج و هیچ موسسهای جایز نیست بیش از حد نیاز خیمه دریافت کنند و هرکس بیش از حد نیاز در اختیار دارد به کسی بازگرداند که به وی اجاره داده است. و اگر این مقدور نبود با همان قیمتی که اجاره گرفته به دیگری اجاره دهد. و اگر خدماتی افزون به همراه داشت، برای او جایز است که در مقابل خدمات به مقدار اجاره بیفزاید.
مکان خیمه تاثیری در اجارهبهای آن ندارد؛ زیرا اجارهبها در برابر هزینهی خیمه (چادر) میباشد نه به خاطر زمین؛ و خیمههای اول تا آخر منا با یکدیگر تفاوت ندارند.
خیمهها با قرعه بین افراد تقسیم میشود تا کشمکش و اختلافی بین حجاج و موسسات رخ ندهد. کسیکه مکانی برای توقف در منا نیافت مگر در برابر اجارهبهای خیمه، اگر قادر به پرداخت آن باشد، بر وی واجب است که خیمهای اجاره کند. اما اگر اجارهبهای آن بیش از اجرهالمثل باشد، اجاره کردن خیمه بر او واجب نیست. به ویژه اگر تفاوت آن فاحش باشد. در اینصورت در نزدیکترین مکان به منا ساکن میشود.
و اگر توانایی پرداخت اجارهبهای فاحش را داشته باشد، برای او جایز است که این مقدار را بپردازد و گناه برای کسی خواهد بود که چنین اجارهی سنگینی را دریافت میکند.
و بر حجاج واجب است که شبهای ایام تشریق را در منا سپری کنند و کسیکه مکانی در منی نیابد، بر او واجب است که در نزدیکترین مکان به منا مستقر شود مانند مزدلفه؛ زیرا از بزرگترین مقاصد حج، جمع شدن تمام حجاج در یک مکان و وحدت و یکپارچگی در عبادت و لباس و محل سکونت و نیز تسهیل شناخت و دیدار یکدیگر میباشد.
اصل توقف در منا، ماندن یک شب و روز برای هریک از حجاج میباشد. و برای حجاج جایز نیست که از منا خارج شوند مگر به دلیل عذری همچون ادای مناسکی از قبیل طواف افاضه و سعی یا ذبح هدی یا برطرف کردن نیازی ضروری؛ و پس از آن به منا باز میگردد مگر اینکه عذری مانع بازگشتن وی شود مانند بیماری یا ازدحام یا مشغول شدن به مناسک.
و برای حجاج جایز نیست که در منا در خیابانها و پلها و محل عبور و مرور توقف کنند؛ زیرا باعث متضرر شدن خود و دیگران میشود و مسیر حرکت حجاج را سد میکند، اما اگر مکانی باشد که این ویژگیها را نداشته باشد، توقف در آن و گذراندن شب در آن جایز است؛ زیرا مشاعر برای مردم یکسان است.
و برای کسانیکه معذور هستند مانند افراد بیمار، پزشکان، سربازان و مسئولین امنیت و تمام کسانیکه مسئولیت رسیدگی به مصالح حجاج را دارند، جایز است که شب یا روز برحسب ضرورت از منا خارج شوند و سپس به منا بازگردند.