حکم آب تنی و استحمام به قصد سرحال شدن در ماه رمضان چیست؟

۱- اگر در هنگام روزه زبان انسان به دلیل زیر دندان شدن خونریزی کند و مزه خون را بفهمیم و مقداری از ان خون با اب دهان از گلو به داخل بدن برود ایا روزه باطل میشود یا خیر؟

۲- ایا در هنگام روزه بودن انسان غسل جنابت کند اب از پوست سر و بدن وارد بدن نمی شود و روزه را باطل نمیکند؟

۳- حمام کردن در ماه رمضان به نیت سرحال شدن ایا باعث مکروه یا باطل شدن روزه میشود یا خیر؟

 

الحمدلله،

اگر خون در دهان جاری شود و غیر عمد وارد بدن شود، روزه باطل نمی شود ولی اگر شخص عمدا خون را بخورد روزه اش باطل می شود.

اگر کسی از روی فراموشی چیزی را بخورد یا بنوشد (روزه او باطل نمی‌شود و) نه قضای روزه بر او لازم است و نه کفاره :

از ابوهریره روایت است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : (من نسی وهو صائم فأکل أو شرب، فلیتم صومه، فإنما أصعمه الله و سقاه) «اگر شخصی روزه‌دار از روی فراموشی چیزی را خورد یا نوشید، (روزه‌اش باطل نمی‌شود و) آنرا کامل کند؛ چراکه خدا اورا خورانیده یا نوشانیده است». مسلم (۱۱۵۵)

 

 

همچنین آب از طریق پوست سر یا دیگر اعضای بدن داخل بدن نمی شود بنابراین غسل کردن یا استحمام نمودن باعث نقض روزه نمی شود به شرطیکه از طریق بینی یا گوش آبی داخل بدن نشود، پس استحمام در ماه رمضان ایرادی ندارد.

از ابوبکر بن عبدالرحمن از بعضی از اصحاب پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت است : (لقد رأیت رسول الله صلی الله علیه وسلم بالعرج یصب علی رأسه الماء وهو صائم من العطش أو من الحر) «پیامبر صلی الله علیه وسلم را در عرج (روستایی اطراف مدینه) دیدم که روزه بود واز تشنگی یا گرما آب بر سرش می‌ریخت». ابوداود (۲۳۴۸)

 

در صحیحین  ازعایشه  رضی الله عنها روایت  شده  است‌که  « کان یصبح جنبا، وهو صائم، ثم یغتسل » ‌پیامبر صلی الله علیه و سلم در حالیکه  جنب  بود  و  روزه  هم  داشت‌،  صبح می‌کرد،  سپس غسل می‌کرد”‌.

[اگر  بدون  قصد،  آب  بداخل  شکم  روزه‌دار  رفت  روزه‌اش  صحیح  است‌] ‌.

 

همچنین مضمضه  و  استنشاق  نیز جایز  می‌باشد  ولی  مبالغه  درآنها  مکروه  است‌. از لقیط بن صبره روایت است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : (وبالغ فی الاستنشاق إلا أن تکون صائما) «و دراستنشاق مبالغه کن مگر اینکه روزه باشی».صاحبان  سنن  آن  را  روایت‌کرده‌اند  و  ترمذی  آن  را  ‌حسن  صحیح‌‌  دانسته  است‌.

اوزاعی  و  اسحاق  و  شافعی  نیز  چنین‌گفته‌اند.  و  از  ابن  عباس  نیزچنین  روایت  شده  است‌.  ولی  مالک  وابوحنیفه  می‌گویند  دراین  حالت  روزه  وی  باطل  می‌شود  زیرا  او  با  اینکه  می‌دانسته  است‌که  روزه  می‌‌باشد،‌کاری‌کرده  است‌که  آب  داخل  معده  و  روده  وی  شود.  پس  روزه‌اش  باطل  می‌شود،  همانگونه‌که  به  عمد  آب  بنوشد  نیز  باطل  می‌شود.  ابن  قدامه  در  ترجیح  رای  اول  گفته  است‌:  اگر  بدون  مبالغه  و  قصد  ازوی‌،  آب  به‌گلوی  وی  برسد  مانند  مگسی  است‌که  به‌گلوی  وی  می‌پرد  و  روزه  را  باطل  نمی‌کند  و  باکار  عمدی  فرق  دارد.

 

والله اعلم

وصلی الله وسلم علی محمد وعلى آله وأصحابه والتابعین لهم بإحسان إلى یوم الدین