اطاعت از فرامین الهی و پرهیز نمودن از آنچه از آن نهی کرد برخاسته از ایمان به الله متعال است، و تصور دایم عظمت خالق و مالک الملک در دلها که با کثرت ذکر و شکر او و اندیشیدن در نشانهها و آفریدههایش تحقق مییابد، مومن را بر آن میدارد که از اوامر الهی اطاعت و از آنچه نهی کرده دوری گزیند.
و برای آن که این تصور مستدام باشد و در قلبها ریشه بدواند الله متعال برای بندگانش یادآوری تکراری و عملی که همواره انجام میشود، مقرر داشته که عبادت نامیده میشود، و هرگاه ایمان افزوده و قوی گردد و قلب نورانی شود و اقوال و اعمال و اخلاق نیکو گردد، پروردگار راضی میشود، و سپس با دست یازیدن به سعادت دو جهان اوضاع بنده سامان مییابد، ولی هرگاه ایمان وجودی نداشته باشد یا ناقص باشد، اعمال بد خواهد شد و در نتیجه احوال فاسد میگردد و آنگاه پروردگار خشمگین میشود و در نتیجه عذاب الهی فرا خواهد رسید.
الله متعال میفرماید: ﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ ٱذۡکُرُواْ ٱللَّهَ ذِکۡرٗا کَثِیرٗا۴١ وَسَبِّحُوهُ بُکۡرَهٗ وَأَصِیلًا۴٢ هُوَ ٱلَّذِی یُصَلِّی عَلَیۡکُمۡ وَمَلَٰٓئِکَتُهُۥ لِیُخۡرِجَکُم مِّنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِۚ وَکَانَ بِٱلۡمُؤۡمِنِینَ رَحِیمٗا۴٣﴾ [الأحزاب: ۴۱-۴۳].
«ای کسانی که ایمان آوردهاید، الله را بسیار یاد کنید و بامداد و شامگاه او را به پاکی بستایید. اوست که بر شما درود [و رحمت] میفرستد و فرشتگانش [نیز دعایتان میکنند] تا شما را از تاریکیها به سوی نور بیرون آورد و [الله] همواره نسبت به مؤمنان مهربان است».
و میفرماید: ﴿وَلَوۡ أَنَّ أَهۡلَ ٱلۡقُرَىٰٓ ءَامَنُواْ وَٱتَّقَوۡاْ لَفَتَحۡنَا عَلَیۡهِم بَرَکَٰتٖ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَٰکِن کَذَّبُواْ فَأَخَذۡنَٰهُم بِمَا کَانُواْ یَکۡسِبُونَ٩۶﴾ [الأعراف: ۹۶].
«و اگر اهل آن شهرها ایمان میآوردند و پروا میکردند، [درهای] برکات آسمان و زمین را بر آنان میگشودیم؛ ولی [آیات و پیامهای ما را] دروغ انگاشتند؛ پس به [کیفرِ] آنچه میکردند، آنان را [به عذاب] فروگرفتیم».