از ابن عباس روایت است : (فرض رسول الله صلی الله علیه وسلم زکاه الفطر طهره للصائم من اللغو و الرفث، و طعمه للمساکین فمن أداها قبل الصلاه فهی زکاه مقبوله، و من أداها بعد الصلاه فهی صدقه من الصدقات)[۱]
«پیامبر صلی الله علیه وسلم زکات فطر را به عنوان پاک کنندهی روزهدار از سخنان بیهوده و دشنام و بعنوان رزق و خوراکی برای مساکین واجب کرده است. پس هر کس آنرا قبل از نماز (عید) بدهد، آن زکاتی قبول است و هر کس آنرا بعد از نماز عید پرداخت کند صدقهای همچون (سایر) صدقات است (به عنوان زکات فطر محسوب نمیشود)».
[۱]) حسن : [ص. جه ۱۴۸۰]، جه (۱۸۲۷/۵۸۵٫