در اصل نصف خمس به خود امام میرسد، و آن حق خدا و پیامبرش صلی الله علیه وسلم و خویشاوندان است، اما نصف دیگر آن حق یتیمان و مستمندان و واماندگان در راه از بنیهاشم است که امام باید آن را به اینها بپردازد، نه اینکه برای خودش بردارد[۱].
[۱]– ن ک النهایه فی مجرد الفقه والفتاوی) طوسی ص ۲۶۵٫