امیران و زمامداران امت اسلامی، روزگاری از بهترین و برگزیدهترین مسلمانان بودند؛ اما زمانی فرارسید که امت، به ضعف و سستی گرایید و کسانی بر مسند حکومت و زمامداری نشستند که لایق و شایستهی آن جایگاه نبودند.
۵ ـ در جنگ ذاتالسلاسل موضع ممتاز و متمایز ابوبکررضی الله عنه در قبال احترام و نکوداشت امیران و فرماندهان نمایان میگردد و به خوبی واضح و ثابت میشود که ابوبکر رضی الله عنه ازتوان روحی و درونی وافری برای تعامل با دیگران و حفظ حرمت و مقام آنان برخوردار بود. عبد الله بن بریده میگوید: رسولخداصلی الله علیه وآله وسلم عمرو بن عاص را به جنگ ذاتالسلاسل گسیل نمود و ابوبکر و عمر رضی الله عنهما را نیز تحت فرماندهی عمرو به این جنگ فرستاد؛ زمانی که لشکر، به میدان نبرد نزدیک شد، عمرو (فرماندهی لشکر) دستور داد، هیچ آتشی روشن نکنند. عمر رضی الله عنه خشم گرفت و خواست به فرمانده اعتراض نماید؛ اما ابوبکررضی الله عنه او را از این کار باز داشت و توجیهش نمود که رسولخداصلی الله علیه وآله وسلم از آن جهت عمرو بن عاص را امیر تعیین کردهاند که به مسایل جنگی، دانش و اشراف بیشتری دارد. عمررضی الله عنه نیز توجیه شد و آرام گرفت.