در این نصیحت ابوبکررضی الله عنه درسها و آموزههای زیادی برای مسلمانان وجود دارد؛ چرا که ابوبکر رضی الله عنه پرورشیافتهی اسلام و مکتب رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم است. مهمترین آموزههای نصیحت ابوبکر رضی الله عنه عبارتند از:
۱ـ اهمیت و جایگاه والای عبادات در اسلام: نماز، ستون دین است و زکات، روزه و حج از مهمترین پایههای عبادی دین می باشد.
۲ـ عدم ذوق و اشتیاق برای رسیدن به امارت یا پست فرماندهی: رسولخداصلی الله علیه وآله وسلم ابوذر غفاری را این چنین نصیحت نمودهاند که: (و إنّها أمانهٌ و إنّها یوم القیامهِ خزیٌ و ندامهٌ إلاّ مَن أخذها بحقِّها) یعنی:« امارت، امانتی است. و روز قیامت سبب رسوایی و ندامت میگردد (و تنها امیری رسوا و پشیمان نمیگردد که) امرات به بحق بگیرد و حق امارت را ادا نماید.» در روایت دیگری آمده است: (و إنّه مَن یک أمیرًا فإنّه أطول النّاسِ حساباً و أغلظهم عذابًا و مَن لا یکنْ أمیرًا فإنّه مِنْ أیسر النّاسِ حساباً و أهونهم عذابًا) یعنی: «هر کس امیر باشد، روز قیامت حسابش بیش از دیگران طول میکشد و بیشتر و شدیدتر از آنان عذاب میگردد و هر کس امیر نباشد، آسانتر از دیگران از او حساب گرفته میشود و عذابش نیز سبکتر است».
فهم و شناخت ابوبکررضی الله عنه از مقام امارت و پست فرماندهی چقدر دقیق است که عمرو طائی را از پذیرش امارت یک گروه دو نفره برحذر میدارد.
۳ـ خداوند، خودش ذرهای ظلم نمیکند و بندگانش را از ظلم و ستم باز میدارد و روا نمیداند نسبت به یکدیگر ظلم و جور پیشه نمایند. چراکه ظلم، تاریکیهای روز قیامت را به دنبال دارد. در حدیثی قدسی چنین آمده است: (مَن آذی لی ولیًا فقد آذنته بالحرب) یعنی: «کسی که دوستی از من را بیازارد، با او اعلام جنگ میکنم.» چراکه دوستان خدا، در پناه خدایند و بهسان همسایگانش؛ بنابراین خداوند، از اینکه به دوستانش تعرض و ستمی گردد، خشم و غضب میگیرد.