قال الامام الغزالی رحمه الله:
«لا یکون بین علماء الدین محاسده؛ لأن مقصودهم معرفه الله سبحانه، و هو بحر واسع لا ضیق فیه، و غرضهم المنزله عند الله، و لا ضیق فیما عند الله؛ لأن أجلَّ ما عند الله من النعیم لذه لقائه، و لیس فیه ممانعه و لا مزاحمه. و لا یضیق بعض الناظرین على بعض، بل یزید الأنس بکثرتهم، إلا أنه إذا قصد العلماء بالعلم المال و الجاه تحاسدوا».
مختصر منهاج القاصدین ، ص ۱۸۸ – ۱۸۹ .
ترجمه:
«در میان علماء دین – واقعی – ، حسد ورزیدن به همدیگر وجود ندارد ، زیرا مقصود و هدف آنها ، معرفت الله سبحانه است ، و این أمر هم ، بحر وسیعی است که تنگنا و کمبودی در آن نیست – تا اگر کسی نصیبی از آن را یافت ، راه را بر دیگری برای دسترسی به نصیب دیگری ، تنگ نماید – ، و مقصودشان دستیابی به منزلتی در نزد الله است ، و آنچه در نزد الله است ضیق و تنگنایی در آن نیست ؛ زیرا بزرگترین نعمتی که در نزد الله تعالی است ، لذت ملاقات با او سبحانه است ، و در این أمر هم مزاحمت و تنگ شدن جا و مکان برای کسی ، وجود نداشته ، و وجود گروهی از ناظرین ، جا و مکان را بر گروه دیگری تنگ نمیگرداند ، بلکه با کثرت و بیشتر بونشان ، أنس و ألفتشان هم بیشتر میگردد، این حالت ، حال و وضع علماء ربانی است -، أما اگر قصد علماء از علمشان، رسیدن به جاه و مال و مقام و منصب بود ، در این حالت به همدیگر حسادت میورزند».
نسأل الله العافیه و حسن الختام ، و نسأله الصدق و الإخلاص فی القول و العمل 🌾🌾
آمین یا رب العالمین