حسد بر دو نوع است

شیخ الإسلام ابن تیمیه رحمه الله تعالی：

حسد بر دو نوع است؛
۱- ناراحتی و رنجور شدن بخاطر نعمتی که نصیب کسی شده است. این حسد، مذموم و ناپسند می‌باشد. در اینصورت حاسد از محسود بدش می‌آید و همواره با دیدن او دچار ناراحتى و اذیت می‌گردد و این به صورت بیماری در قلبش می‌ماند و اگر ببیند که آن نعمت از آن شخص گرفته شده است، خوشحال می‌گردد. هرچند که برای او از نظر مالی منفعتی نداشته باشد.
۲- حاسد برتری محسود را بر خود، ناپسند می‌داند و دوست دارد بدون آنکه از شخص محسود کم شود او هم مثل شخص محسود یا بالاتر از او باشد. این هم نوعی حسد است و به آن غبطه نیز می‌گویند.
[قلبهای بیمار و مداوای آنها].