حساس بودن و زود رنجی به دلیل احساس حقارت ماست…
انزوا و احساس دوست نداشتنی بودن:
فرد به علت حقارت می اندیشد که کسی مشتاق ارتباط با او نیست و او دائم در حال تحمیل کردن خود به دیگران است.
احساس ضعف بسیار:
شخصی که از حقارت رنج میبرد حس ناتوانایی عمیقی دارد و اعتماد به نفسش به شدت پایین است.
خلاقیت پایین
حقارت اجازه نمی دهد که توانایی ها و استعداد های شخص تجلی یابند.
گرایش به حساسیت بالا و زودرنجی:
شخص حقارت زده مرتب از دیگران می رنجد زیرا فکر میکند که آنها با رفتار و جملات خود در پی آزار او هستند.او جهان را محیطی نا امن می یابد که باید در برابر آن همیشه حالت دفاعی داشت.
عدم باور تعریف وتمجید دیگران:
حقارت باوری نمی گذارد که ما تحسین دیگران را از خود باور کنیم چرا که عمیقا خود را بی ارزش می پنداریم.
همیشه تسلیم دیگران بودن:
حقارت باوری نمی گذارد که ما نظر خود را ابراز کنیم زیرا برای آن ارزشی قائل نیستیم.