ترمذی از جندب رضی الله عنه روایت میکند که رسولالله صلی الله علیه وسلم فرمود:
«حد الساحر ضربه بالسیف»
[ترمذی۶۰/۴رقم۱۴۶۰]
«حد ساحر کشتن و گردن زدن او با شمشیر است».
عمل بر این مبنا به خاطر آنچه از اصحاب و اهل علم دیده شده است، صورت میگیرد. این سخن، گفته مالک بن انس است.
امام شافعی رحمه الله نیز در این باره میفرماید:
«إنما یقتل الساحر إذا کان یعمل من سحره ما یبلغ الکفر فأما إذا عمل دون الکفر فلم یر علیه قتلاً.»
«اگر عملی که ساحر انجام دهد، به حد کفر برسد، آن ساحر کافر است و باید کشته شود. اما اگر عمل او کمتر از کفر باشد، کشتن او جایز نیست.»
و در احادیث و روایات ثابت است که عمر و عبدالله پسر او و حفصه دخترش و عثمان بن عفان و جنـدب بن عبـدالله و جنـدب بن کعب و قیس بن سعـد وعمر بن عبدالعزیز واحمد و ابوحنیفه و غیره حکم به قتل ساحر دادهاند و یا ساحرانی را کشتهاند.