تعریف: عبارتست از حدیثی که در سند آن گفته شود: «حدثنا فلان أنّ فلاناً قال…».
مثلا این قول امام مالک که گفت: (حدثنا الزهری أنَّ ابن المسیب حدثهُ…).
امام احمد و گروهی دیگر از جمله یعقوب بن شیبه و ابوبکر بردیجی، مؤنن را تا زمانی که سماع راویان از همدیگر و اتصال سند مشخص نشود، جزو احادیث منقطع میدانند. ولی امام مالک حکم حدیث مؤنن را مانند حدیث مُعنعن بشمار آورده است، چنانکه از او پرسیدند که اگر راوی بگوید: «عن فلان أنه قال» یا «أن فلانا قال …» با هم چه فرقی دارند؟ امام مالک جواب دادند: با هم فرقی ندارند. (توضیح الافکار، ج۱، ص۳۳۷).
و رأی صحیح نظر امام مالک است، چنانکه ابن عبد البر حکایت میکند که جمهور اهل علم «عن» و «أنَّ» را مساوی میدانند، زیرا اعتبار سند به حروف و الفاظ نیست، بلکه به سلامت از تدلیس و نیز به دیدار و مجالست و شنیدن و مشاهده میباشد، بعبارتی وقتی سماع و شنیدن بعضی راویان از بقیه به ثبوت رسیده و صحیح باشد، در این صورت روایت چنین کسانی از آنها و با هر لفظی، بر اتصال سند حمل میشود مگر آنکه انقطاع آن مشخص شود. (التمهیید، ۱/۲۶).
(نگاه کنید به: لمحات فی اصول الحدیث؛ دکتر محمد ادیب صالح، ص۲۴۹-۲۵۳و ۲۸۰-۲۸۲، تیسیر مصطلح الحدیث، ص۹۰).