حج کردن با اموال سازمانهای دولتی برای تمام کارکنان و کسانیکه از سوی سازمان موظف به کاری در حج هستند، جایز است. و همچنین برای کسانیکه این سازمانها آنها را برای امور خاص به خدمت گرفتهاند جایز است مانند: علما و دعوتگران، پزشکان و … و نیز برای افراد عادی که به آنها اجازه حج همراه سازمان داده شده است.
کسانیکه در بخش خدمت به حجاج مسئولیت دارند و مشغول انجام وظیفه هستند، مانند سربازان و پزشکان و کارگران و … و نیت ادای حج فرض دارند، اما مرجع و مافوق آنها به ایشان اجازه نداده است، درصورتیکه حج کردن ایشان کمترین تاثیری در انجام وظیفهاش نداشته باشد، برای او جایز است که بدون اجازهی مرجع و مافوق خود حج کند. و اگر حج وی در انجام وظیفهاش موثر است، برای او جایز نیست که جز با اجازهی مرجع حج کند؛ زیرا در اینصورت با عقد قرار فیمابین آنها منافات دارد.
کسیکه برای حج احرام ببندد درحالیکه مکلف به کاری در حج میباشد، اگر مرجع وی به او اجازه داد، مناسکش را به پایان میبرد و به وظیفهی خود نیز میپردازد. اما اگر به وی اجازه داده نشد، اگر به هنگام احرام شرط باز داشته شدن از احرام را داشته است از مناسک خارج شده و نیاز به قربانی ندارد. و اگر این شرط را نداشته، قربانی احصار ذبح میکند و سرش را تراشیده و از احرام خارج میشود. و هرکس مکلف به عملی در موسم حج شد و نیت حج داشت و نمیدانست به او اجازه حج داده شده یا نه، لازم نیست از میقات احرام ببندد. و اگر به وی اجازه حج داده شد، از همان مکانی که اجازه حج داده شده احرام میبندد.