ایمان داریم که سلف صالح ما آنگونه که در نقل نصوص دین مرجع قابل اعتمادی هستند همچنین در مورد فهم و درک نصوص محکم و قطعی در جایگاه شامخی قرار دارند؛ اگر بر مسئلهای اجماع کردند نمیتوان از اجماع آنها سر باز زد؛ و در فهم و درک نصوص وحی نمیتوان آنها را نادیده گرفت.
خداوند میفرماید:
﴿وَمَن یُشَاقِقِ ٱلرَّسُولَ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُ ٱلۡهُدَىٰ وَیَتَّبِعۡ غَیۡرَ سَبِیلِ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ نُوَلِّهِۦ مَا تَوَلَّىٰ وَنُصۡلِهِۦ جَهَنَّمَۖ وَسَآءَتۡ مَصِیرًا ١١۵﴾ [النساء: ١١۵].
«کسی که با پیغمبر دشمنانگی کند، بعد از آن که (راه) هدایت (از راه ضلالت برای او) روشن شده است، و (راهی) جز راه مؤمنان در پیش گیرد، او را به همان جهتی که (به دوزخ منتهی میشود و) دوستش داشته است رهنمود میگردانیم (و با همان کافرانی همدم مینماییم که ایشان را به دوستی گرفته است) و به دوزخش داخل میگردانیم و با آن میسوزانیم، و دوزخ چه بد جایگاهی است!».
پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم میفرماید:
«علیکم بسنتی وسنه الخلفاء الراشدین الـمهدیین من بعدی وعضوا علیها بالنواجذ» [ابو داود و ترمذی].
«بر شما لازم است از سنت من و جانشینان هدایت یافتهی من پیروی کنید و با چنگ و دندان آن را بگیرید».
همچنین میفرماید:
«…. إِنَّ أُمَّتِی سَتَفْتَرِقُ عَلَى ثلاث وَسَبْعِینَ فِرْقَهً کُلُّهَا فِی النَّارِ إِلَّا وَاحِدَهً وَهِیَ الْجَمَاعَهُ». [ابن ماجه].
«امت و پیروان من به هفتاد و سه فرقه تقسیم میشوند همهی آنها در آتش هستند مگر گروهی که پیرو من و اصحاب من هستند».
بنابراین پیروی از راه و روش مؤمنین و سنت خلفاء راشدین هدایت یافته، و اصحاب حضرت وسیلهی نجات از بدعت و گمراهی است.