یک بار، اسماء دختر ابوبکر بر پیامبر صلی الله علیه وسلم وارد شد در حالی که لباسی نازک و شفاف بر تن داشت، که پیامبر صلی الله علیه وسلم از او روی برگرداند و فرمود:
«یَا أَسْمَاءُ، إِنَّ الْمَرْأَهَ إِذَا بَلَغَتِ الْمَحِیضَ لَمْ یَصْلُحْ لَهَا أَنْ یُرَى مِنْهَا إِلَّا هَذَا وَهَذَا (وَأَشَارَ إِلَى وَجْهِهِ وَکَفَّیْهِ)».[۱]
«ای اسماء! زن هرگاه به سن بلوغ برسد، دیگر برای او درست نیست که جایی از بدنش دیده شود مگر اینجا و آنجا (و به صورت و دستان خویش اشاره فرمود)».
[۱]– ابوداود (۴۱۰۴)، آلبانی میگوید صحیح است.