حال و روز اهل بدعت

رسول الله ﷺ در حدیث صحیحی فرمودند:

«إِنَّ حَوْضِى أَبْعَدُ مِنْ أَیْلَهَ مِنْ عَدَنٍ لَهُوَ أَشَدُّ بَیَاضًا مِنَ الثَّلْجِ وَأَحْلَى مِنَ الْعَسَلِ بِاللَّبَنِ وَلآنِیَتُهُ أَکْثَرُ مِنْ عَدَدِ النُّجُومِ وَإِنِّى لأَصُدُّ النَّاسَ عَنْهُ کَمَا یَصُدُّ الرَّجُلُ إِبِلَ النَّاسِ عَنْ حَوْضِهِ». قَالُوا یَا رَسُولَ اللَّهِ أَتَعْرِفُنَا یَوْمَئِذٍ قَالَ « نَعَمْ لَکُمْ سِیمَا لَیْسَتْ لأَحَدٍ مِنَ الأُمَمِ تَرِدُونَ عَلَىَّ غُرًّا مُحَجَّلِینَ مِنْ أَثَرِ الْوُضُوءِ».

جامع الأصول(۴۶۸۱۱)

‏«‏مسافت حوضم بیشتر از مسافت ایله تا عدن است. از برف سفیدتر و از عسل شیرین‌تر است و پیمانه‌هایش از تعداد ستارگان بیشتر است. من برخی از مردم را پس می‌زنم، همان‌گونه که شخصی شتران دیگران را از حوضش دور می‌سازد. گفتند: یا رسول الله ﷺ ! آیا ما را در آن روز خواهی شناخت؟ فرمود: آری، چهره‌های شما با دیگران متفاوت است. شما با چهره‌ای نورانی و دست و پایی درخشان از وضو بر من وارد می‌شوید‏»‏.

امام قرطبی ، در کتاب «التذکره» می‌گوید: دانشمندان اسلامی در مورد احادیث مربوط به‌ حوض گفته‌اند: تمامی کسانی که‌ از دین برگشتند و مرتد شدند، یا‌ بدعت‌هایی در دین به‌ وجود آوردند که‌ الله بدان خشنود نبوده و آن را جایز ندانسته است، تمامی این‌ها از ورودشان به‌ حوض جلوگیری می‌شود و از آن رانده‌ می‌شوند.

اما کسانی که‌ به‌ شدت با آن‌ها برخورد می‌شود و هرگز اجازه‌ داده‌ نمی‌شود که‌ به‌ حوض نزدیک شوند، کسانی هستند که‌ از جماعت مسلمانان جدا گشته‌ و راهی دیگر را برگزیدند، همچون فرقه‌های گوناگون خوارج، روافض و معتزله که‌ از هوی و هوس پیروی کردند، تمامی این‌ها دین الله را تغییر داده‌اند.

همچنین ستمگرانی که‌ بسیار ستم می‌کنند و برای نابود کردن حق،به دنبال آزار رساندن به پیروان حق و کشتن آن‌ها هستند ،کسانی که‌ آشکارا گناهان کبیره‌ انجام می‌دهند ،گناه را دست کم می‌گیرند ،دردین انحراف وبدعت ایجاد می‌کنندوازهوای نفس پیروی می‌کنند . تمامی این‌ها نیز از حوض کوثر رانده‌ می‌شوند.

لازم به‌ یادآوری است که‌ اگر تنها در انجام عمل، مرتکب گناه شده‌ اما دارای عقیده‌ای صحیح باشند، برای مدتی از حوض دور می‌شوند و پس از آمرزش الهی بر اثر نور وضویی که‌ بدان شناخته‌ می‌شوند، به‌ آن‌ها اجازه‌ی ورود به‌ حوض داده‌ می‌شود. اگر از منافقان عصر پیامبر باشند، که‌ ایمان را اظهار می‌داشتند و در نهان از کفر پیروی می‌کردند، حجاب را ازچهره‌ی آن‌ها کنار می‌زنند و به آن‌ها گفته‌ می‌شود: دور شوید، دور شوید.

جز کسانی که‌ به‌ اندازه‌ی دانه‌ گندمی از ایمان در دلشان نیست و هر حقی را انکار نموده‌ و از باطل پیروی نموده‌، کسی در دوزخ باقی نمی‌ماند.

التذکرهللقرطبی(ص۳۰۶)