ابوشریح میگوید: فردای روز فتح مکه با گوشهایم شنیدم و با قلبم فهمیدم و با چشمانم نظاره گر آن بودم که آنحضرت پس از حمد و ثنای خداوند متعال، فرمود: «مکه جایی است که خداوند آنرا حرام قرار داده است، نه مردم. پس هر کسی که به خدا و روز قیامت ایمان دارد، در آن خون ریزی نکند و درختی را قطع ننماید.
اگر کسی بخود اجازه دهد و چنین کاری کند و بگوید که پیامبر کرده است ، به او بگویید: خداوند فقط به پیامبرش آنهم در بخشی از روز، چنین اجازه ای داده نه به شما. از امروز، حرمت آن، مانند دیروز میباشد. (آنچه را گفتم ) حاضران باید به غائبان، ابلاغ کنند».
(بخارى: ۱۰۴)