جواب صریح و روشن به دشمنان اسلام و کسانی که به دنبال کوچکترین رخنه در بین مسلمانان هستند

بررسی جایگاه زن قبل از اسلام و بعد از اسلام

پیـش از اسلام

تولدشان را نحس می دانستند؛

آنان را زنده بگور می کردند؛

در خفّت و خواری به سر می بردند، و فاقد حقوق و احترام بودند؛

رأی و نظراتشان شنیده نمی شد؛

هیچ سهمی از ارث نداشتند؛

مثل کالا به خرید و فروش می رسیدند؛

مردان می توانستند تا می توانند زن بگیرند و همچون برده از آنان کار کشند؛

پس از اسلام

تمامی حقوق انسانی و اجتماعی مردان را به زنان نیز اختصاص داده است؛

به زنان حق خرید و فروش مستقیم و مالکیّت عطا کرده است؛

داماد می باید مهریه عروس را به وی تقدیم کند تا او هم به استفاده ی خویش برساند؛

نه تنها اشتغال زنان را ممنوع نکرده، بلکه روش و نوع کار کردن زنان را متناسب با فطرت و طبیعت آنان تعیین نموده، و همواره به دنبال حفظ کرامت و شرافت زنان است؛

در اساسی ترین منبع خود (یعنی قرآن) سوره ای را به نام زنان (یعنی سوره « نساء ») اختصاص داده که بیشتر در خصوص حقوق زنان است، در صورتی که سوره ای به نام مردان در آن وجود ندارد.

بعد از ازدواج، عروس (بر خلاف اکثر جوامع غربی) به جای استفاده از نام خانوادگی شوهر، همچنان نام خانوادگی خود را داراست؛

کشتن زنان را در جنگ حرام کرده است؛ این در حالی است که اکثر کشور گُشایانِ غیرمسلمان، به هیچ زن و کودکی رحم نمی کنند؛

او را در انسانیت با مرد مساوی می داند:
ای مردم! از پروردگارتان بپرهیزید که شما را از یک انسان آفریده است.
(نساء/۱).

زن و مرد پیش خداوند مساوی هستند و هیچ فرقی بین آنان نیست جز در عمل شایسته‌ای که هر یک از ایشان انجام می‌دهد:
هر کس، چه زن چه مرد کار شایسته انجام دهد و مؤمن باشد،[در دنیا] به وی زندگی پاکیزه و خوشایندی می‌بخشیم و [در آخرت نیز] پاداش آنان را بر طبق بهترین کارهایشان خواهیم داد.
(نحل/۹۷).

این مقدار بس بُوَد خردمند را.

أَللَّهُمَّ ٱَجِرْنا مِنَ النَّار. آمین