جهاد تا روز قیامت برپا خواهد بود

پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمودند: به حقیقت نزدیک برپا شدن قیامت فتنه ای ایجاد خواهد شد همانند گسستن شب تاریک،شخص (شب را) به صبح می رساند در حالیکه مومن است ولی شب کافر می شود، و (شخصی در حالیکه) شب مومن است ولی صبح (که رسید) کافر می شود، (و فتنه هایی خواهند رسید که در آن) فرد نشسته بهتر از ایستاده است، و پیاده بهتر از دونده است، پس (در این حال) کمانهایتان را بشکنید، و زه کمانهایتان را جدا سازید و شمشیرهایتان را به سنگ بزنید (تا بشکند)،اگر کسی بر شما وارد شد ( تا شما را بکشد) پس باید همانند فرزند آدم (هابیل) باشد.
توضیح:

مانند فرزند آدم علیه السلام: یعنی هابیل زمانی که برادرش او را تهدید کرد به قتل کرد. گفت : اگر بخواهی مرا بکشی؛ من دستم را برای کشتن تو دراز نخواهم کرد. چون از خداوند می‌ترسم (مائده ۲۸).
آنچه که علما در مورد این حدیث ذکر کرده اند، بروز فتنه هایی همانند تفرق و اختلاف بین مسلمانان است و گفته اند که تفرق و فرقه گرایی بین آنها به حدی می رسد که هرکس به سوی خود دعوت می کند. شکستن شمشیر به معنای دور شدن از فتنه و عدم استعمال آن در جنگ می‌باشد و عبارات (نشستن بهتر از ایستاده و پیاده بهتر از دونده و …) فقط جهت تشویق به دوری و کناره‌گیری از اختلافات داخلی مسلمانان به کار رفته است.
امام بخاری رحمه‌الله از ابی‌ادریس خولانی روایت می‌کند که حذیفه ابن الیمان رضی الله عنه فرمود: مردم در مورد خیر از پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم می‌پرسیدند و من در مورد شر از ایشان سؤال می‌کردم از ترس اینکه مبادا دچارش شوم، پرسیدم: یا رسول‌الله صلی الله علیه وسلم ! ما در جاهلیت و شر بودیم که خداوند این خیر را (=اسلام) به ما هدیه کرد. آیا بعد از این خیر، شری نیز وجود خواهد داشت؟ فرمود: آری. گفتم: آیا بعد از شر، خیری نیز خواهد آمد؟ فرمود: آری. ولیکن در آن ناخالصی و کدورتی وجود دارد. پرسیدم: ناخالصی چیست؟ فرمود: مردمانی که از روش من دور بوده و اعمال ناشایستی از آنها سر می‌زند. گفتم: آیا بعد از آن خیر، شری نیز وجود دارد؟ فرمود: آری. انسان‌هایی که مردم را به سوی جهنم فراخوانده و کسانی که از آنها پیروی کنند را وارد جهنم می‌کنند. گفتم: یا رسول‌الله صلی الله علیه وسلم ! آنها را برایمان توصیف کن. فرمود: آنها همانند ما بوده و با زبان ما سخن می‌گویند. گفتم: یا رسول‌الله صلی الله علیه وسلم ! اگر در آن زمان در قید حیات بودم، چه کنم؟ فرمود: جماعت مسلمین و رهبرشان را رها نکن. گفتم: اگر امام و جماعتی وجود نداشت. فرمود: از تمامی فرقه‌ها و گروه‌ها کناره‌گیری کن و لو به تنه درختی بچسبی تا اینکه در آن حالت وفات نمایی.
و این حدیث نیز به نوعی بیانگر همان اختلاف و فرقه گرایی بین مسلمانان است که پیامبر صلی الله علیه وسلم در چنین وضعیتی – یعنی هرکس به سوی خود و حزب خودش دعوت کرد- به مسلمانان توصیه می کنند که از آن فرق و احزاب کناره گیری نمایند زیرا داخل شدن در آن احزاب و جماعات باعث هلاکت خواهد بود.
بنابراین هیچکدام از دو حدیث فرضیت جهاد تا قیامت را منع نمی کند بلکه دوری نمودن از احزابی (همانند خوارج ) را تشویق می نمایند که مثلا به بهانه جهاد اقدام به تکفیر مسلمانان می کنند. والله اعلم
و جهاد تا روز قیامت برپا خواهد بود چنانکه احادیث زیادی در این مورد وجود دارد:
پیامبر صلى الله علیه وسلم می فرمایند: (لا تزال عصابه من أمتی یقاتلون على أمر الله، قاهرین لعدوهم، لا یضرهم من خالفهم، حتى تأتی الساعه وهم على ذلک)
یعنی: همیشه گروهی از امت من برای برپا کردن فرمان الله به قتال می پردازند، بر دشمنانشان پیروز هستند، مخالفانشان نمی توانند به آنان ضرری برسانند تا اینکه قیامت برپا می شود و آنان در این حال هستند. [مسلم] و پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرمایند: (لا یزال من أمتی؛ أمه، یقاتلون فی سبیل الله، لا یضرهم من خالفهم، یزیغ الله قلوب قوم یرزقهم منهم، یقاتلون حتى تقوم الساعه) .
” همیشه از امت من؛ گروهی، در راه خدا قتال می کنند، مخالفانشان نمی توانند به آنان ضرری برسانند، و خداوند قلوب قومی را منحرف می گرداند و از آنان روزیشان می دهد، و پیوسته مبارزه می کنند تا اینکه قیامت فرا می رسد . [النسائی].
و نیز پیامبر صلى الله علیه وسلم می فرمایند: (لا تزال طائفه من أمتی یقاتلون على الحق، ظاهرین إلى یوم القیامه… فینزل عیسى بن مریم صلى الله علیه وسلم، فیقول أمیرهم: “تعال صلِ لنا”، فیقول: “لا، إن بعضکم على بعض أمراء”، تَکْرِمَهَ الله هذه الأمه)
همیشه گروهی از امت من در راه حق قتال می کنند، و تا قیامت پیروز خواهند بود… تا اینکه عیسی بن مریم پایین می آید، پس فرمانده آنها می گوید: ” بفرما برای ما نماز بگزار (امامت کن)” می گوید: “نه، همانا بعضی از شما بر بعضی دیگر سروری دارد”، کرامتی است که الله به این امت عنایت کرده است” [رواه مسلم].
و این طائفه بدون هیچ انقطاعی باقی خواهد ماند تا اینکه الله آنان را وارثان زمین و هر چه بر آن است قرار می دهد، و در هیچ مقطعی از زمان غایب نخواهند بود.
شیخ الاسلام محمد بن عبدالوهاب رحمه الله – در مورد فواید این احادیث و معنای آنها – می گوید: (بشارتی است به اینکه حق به کلی از بین نمی رود همانطور که در گذشته از بین رفته بود، بلکه همیشه گروهی بر آن پابرجا هستند ) [کتاب التوحید: ص۲۴].
بنابراین؛ طائفه منصوره که رسول الله صلى الله علیه وسلم آنرا مدح کرده و ما را بر تکثیر افرادش تشویق کرده است، همان گروهی است که با تیزی شمشیر به قتال می پردازد و قطعاً کسی که با آن مخالفت کند و یا آنرا خوار گرداند از جمله آن گروه نخواهد بود.
بلکه پیامبر صلی الله علیه وسلم در مورد کسی که قصد ملحق شدن به کاروان مجاهدین را نداشته باشد حکم نفاق داده است، می فرماید:
(من مات ولم یغز ولم یحدث نفسه بالغزو؛ مات على شعبه من النفاق) کسیکه بمیرد و جهاد نکند و در باره جهاد با خود زمزمه نکرده باشد ( در دل قصد آنرا نداشته باشد )، بر شاخه ای از نفاق مرده است [مسلم].
امام نووی رحمه الله می گوید: ( و منظور این است که اگر کسی این کار ( قصد نکردن برای جهاد ) را انجام دهد براستی که در این صفت خود را به منافقینی که از جهاد سرپیچی کردند شبیه ساخته، پس ترک جهاد شعبه ای از نفاق است ) [شرح صحیح مسلم: ج۵/  ص۳۰۹].

پس اگر این حکم کسی باشد که با خود قصد ملحق شدن به این گروه مبارک را نداشته باشد، پس چگونه خواهد بود حکم کسی که خود را دشمن و مخالف آن قرار می دهد، و بر آن افترا وارد می کند و مردم را از ملحق شدن به آن سست می کند؟!!

والله تعالی اعلم
وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین