این جنگ در رمضان سال ۶۴۷ هجری، بر ضد صلیبیها، به وقوع پیوست. لویس نهم، پادشاه فرانسه، لشکری مجهز به انواع سلاحهای آن روز و متشکل از یکصد و دههزار جنگنجو، ترتیب داد و درصدد حمله به مصر بر آمد که هفتمین حملهی صلیبیها به شمار میرفت. این حمله، با اهداف اقتصادی و استعماری، برنامهریزی شده بود. لویس نهم برای فشار بر حکومت اسلامی، با مغولها هماهنگ شده بود. وی، به پیشروی خود ادامه داد تا آنکه در سال ۱۲۴۹ میلادی بر دمیاط چیره گشت و سپس روی به سوی منصوره نهاد.
سرانجام در کرانههای دریای صغیر، جنگی در گرفت که کشاورزان و سالخوردگان و بزرگان منطقه در آن حضور یافتند. در آمادگی روحی، عز بن عبدالسلام، نقش بسزایی ایفا کرد و فرماندهی سپاهیان، بر عهدهی فخرالدین بن شیخالاسلام جوینی بود.
جنگ با به اسارت در آمدن یکصدهزار صلیبی و کشته شدن دهزار تن از آنان و نیز اسارت لویس نهم، به نفع مسلمانان پایان یافت. لویس نهم را در خانهی ابن لقمان در المنصوره، زندانی کردند و سپس در مقابل پرداخت چهل هزار دینار، آزاد شد.
مقاله پیشنهادی
خودت تاریخ خود را بنویس
در شدت گرما و ساعتی قبل از نماز ظهر، در حرم نشسته بودم؛ دیدم پیرمردی …