جشن مولود رسول اکرم صلی الله علیه وسلم (۸)

نخست: هیچگاه سلف صالح از این آیه چنین برداشت نکرده‌اند؟ و اگر استناد کردن به آن در این رابطه درست می‌بود آن‌ها قبل از ما به آن اشاره می‌کردند، بوجود آوردن یا انجام کاری که سلف صالح آن را تعهد نکرده و یا آن را انجام نداده باشند، مردود است و به صاحبش ارجاع داده می‌شود و منظور اصلی در تفاسیر سلف صالح از این آیه و گفته‌های آنان در رابطه با فضل و رحمت خداوند تبارک وتعالی، اسلام و سنت رسول الله  صلی الله علیه و سلم است. همانطور که حافظ ابن قیم رحمه الله در کتاب خود بنام [اجتماع الجیوش الإسلامیه علی غزو الـمعطله والجهمیه] به آن اشاره کرده است.

دوم: به این کسی که چنین استدلالی کرده است می‌گوییم: همانا تو رحمت و بخشش و شادی کردن به این نعمت را بواسطه مولود نبی اکرم  صلی الله علیه و سلم و شادی به آن می‌دانی و به این آیه استناد کرده‌ای که: ﴿وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰکَ إِلَّا رَحۡمَهٗ لِّلۡعَٰلَمِینَ ١٠٧﴾ [الأنبیاء: ۱۰۷]. (قبلا ترجمه شده است).

درحالیکه این آیه درباره ارسال رسول الله  صلی الله علیه و سلم است نه مولود ایشان، و بین ارسال و تولد ایشان چهل سال فاصله وجود داشت و به همین ترتیب تمام آیات و احادیثی که در آن‌ها توصیف نبی اکرم  صلی الله علیه و سلم به فضل و رحمت از جانب خدا شده است. همانا پیامبر  صلی الله علیه و سلم بعد از بعثت و ارسال و پیامبری به رحمت و فضل توصیف شده‌اند. درآنچه که ما دیده‌ایم و می‌دانیم ثابت نشده که مولود نبی اکرم  صلی الله علیه و سلم به رحمت و فضل توصیف شده باشد پس استدلال ایشان از مولود نبی اکرم  صلی الله علیه و سلم به فضل و رحمت ناقص است.

و بعضی‌ها به این گفته که بیهقی از انس رضی الله عنه روایت کرده است استناد می‌کنند که: «ان النبی عقّ عن نفسه» که نبی اکرم  صلی الله علیه و سلم به خاطر خود عقیقه کرده (جشن گرفته است).