وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
و این اشاره‌های سریعی است که راجع به جایگاه کربلا، نجف، مرقدهای ائمه و فضیلت زیارت آن‌ها عرضه می‌شود:
کلینی از ابوعبدالله علیه السلام یعنی (جعفر صادق) روایت می‌کند که گفت: هر مؤمنی که در روز عرفه راهی قبر حسین علیه السلام شود و از رود فرات غسل نماید، سپس قصد آن را بکند، برای هر گام او حجی کامل حساب می‌شود و – فکر کنم که گفت- صواب غزوه‌ای نسز برای او ثبت می‌گردد.[۱]
و همچنین از ابوعبدالله علیه السلام روایت کرده: مردی نزد او آمد که قبر امیرالمؤمنین را زیارت نکرده بود، پس به او گفت: کار بدی را انجام داده‌ای و اگر از شیعیان ما نمی‌بودی، هرگز به تو نگاه نمی‌کردم، آیا کسی را زیارت نمی‌کنی که خدا و ملائکه و انبیاء و مؤمنان زیارتش می‌کنند.[۲]
در نظر آن‌ها کربلا از مکه فاضل‌تر است! نجف را (اشرف) می‌نامند! یعنی بزرگوارترین زیارت‌گاه‌ها بر روی زمین. پس آنجا از مکه و مسجد النبی و بیت المقدس شریف‌تر است! و نماز در آنجا فاضل‌تر از نماز در خانه‌ی خدا است!
در کتاب (منهاج الصالحین) نوشته‌ی خوئی مرجع بزرگ امامیه در عصر خود، چنین آمده است:
مسأله‌ی(۵۶۳): نماز در زیارتگاه (قبور) ائمه -علیهم السلام- مستحب است، بلکه گفته شده: همانا زیارت‌گاه‌ها فاضل‌تر از مساجداند و همچنین نقل شده که همانا نماز نزد علی علیه السلام به اندازه دویست هزار نماز است.[۳]
اما راجع به نماز در مسجد نبی صلی الله علیه و سلم می‌گوید:
مسأله‌ی (۵۶۱): نمازی در مسجد النبی صلی الله علیه و سلم معادل ده هزار نماز است.[۴]
یعنی همانا نماز در مسجد النبی صلی الله علیه و سلم بیست درجه از نماز نزد علی علیه السلام کمتر است!!
و محمد صادق صدر به صراحت از آن تعبیر کرده و می‌گوید: در روایت وارد شده که کربلا از بیت الحرام فاضل‌تر است و ما می‌دانیم که علی علیه السلام بهتر از حسین رضی الله عنه است همچنان که در روایات آمده است، پس قبر او بهتر از قبر حسین می‌باشد و همچنین فاضل‌تر از کعبه نیز می‌باشد!!![۵]
اما مجلسی این روایت وقیح و کفرآمیز را روایت می‌کند و به دروغ آن را به امام جعفر صادق نسبت می‌دهد که از آن بری می‌باشد: خداوند به کعبه وحی نمود که اگر خاک کربلا نمی‌بود هرگز فضیلتی به تو نمی‌دادم، و اگر به خاطر آن شخصی نمی‌بود که خاک کربلا در خود گرفته، هرگز تو را خلق نمی‌کردم و آن خانه را نیز نمی‌آفریدم که بدان افتخار می‌ورزید؛ بنابر این بدان شاد باش و همچون دنباله‌روی متواضع، ذلیل، پست، بدون غرور و متکبر در برابر خاک کربلا خود را نمایان کن، در غیر این‌صورت از شما غضبناک می‌شوم و به آتش جهنم می‌اندازمت[۶].
آنان در کتاب‌های اعتقادی خود این بیت شعر را تکرار می‌نمایند:
وفی حدیث کربلا والکعبه |
لکربلا بان علو الرتبه[۷] |