وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
زن پیش از اسلام و بعـد از ظهـور اسلام در یک نگاه کوتاه
پیـش از اسلام:
* تولدشان را نحس می دانستند
* آنان را زنده بگور می کردند
* در خفّت و خواری به سر می بردند، و فاقد حقوق و احترام بودند
* رأی و نظراتشان شنیده نمی شد
* هیچ سهمی از ارث نداشتند
* مثل کالا به خرید و فروش می رسیدند
* مردان می توانستند تا می توانند زن بگیرند و همچون برده از آنان کار کشند
* و غیره.
اما، اسلام:
* تمامی حقوق انسانی و اجتماعی مردان را به زنان نیز اختصاص داده است
* به زنان حق خرید و فروش مستقیم و مالکیّت عطا کرده است
* داماد می باید مهریه عروس را به وی تقدیم کند تا او هم به استفادهی خویش برساند؛ * تهمت فریب آدم توسط زن را، به سبب معرفی کردن او به عنوان اصل شرّ و بدی در عالم، بی اعتبار نمود.
* نه تنها اشتغال زنان را ممنوع نکرده، بلکه روش و نوع کار کردن زنان را متناسب با فطرت و طبیعت آنان تعیین نموده، و همواره به دنبال حفظ کرامت و شرافت زنان است.
* در اساسی ترین منبع خود (یعنی قرآن) سوره ای را به نام زنان (یعنی سوره « نساء ») اختصاص داده که بیشتر در خصوص حقوق زنان است، در صورتی که سوره ای به نام مردان در آن وجود ندارد.
* بعد از ازدواج، عروس (بر خلاف اکثر جوامع غربی) به جای استفاده از نام خانوادگی شوهر، همچنان نام خانوادگی خود را داراست.
* کشتن زنان را در جنگ حرام کرده است؛ این در حالی است که اکثر کشورگُشایانِ غیرمسلمان، به هیچ زن و کودکی رحم نمی کنند.
* او را در انسانیت با مرد مساوی می داند:
«ای مردم! از پروردگارتان بپرهیزید که شما را از یک انسان آفریده است» (نساء/۱).
* زن و مرد پیش خداوند مساوی هستند و هیچ فرقی بین آنان نیست جز در عمل شایسته‌ای که هر یک از ایشان انجام می‌دهد:
« هر کس چه زن چه مرد کار شایسته انجام دهد و مؤمن باشد،[در دنیا] به وی زندگی پاکیزه و خوشایندی می‌بخشیم و [در آخرت نیز] پاداش آنان را بر طبق بهترین کارهایشان خواهیم داد» (نحل/۹۷).