ابن قیم می گوید: «و از جملۀ آن: جایز بودن مجادله و بحث و مناظره با اهل کتاب و بلکه مستحب بودن آن است و بلکه حتی واجب بودن آن است، زمانیکه امید باشد یکی از آنها مسلمان شود و در اسلام وی مصلحتی برای دین نهفته باشد. همچنین باید بر وی اقامۀ حجت شود و جز شخصی که ناتوان از اقامۀ دلیل باشد از بحث و مجادله با آنها فرار نمیکند، پس باید این کار را به اهل خودش واگذار کرد و شتر را به شتربان و کمان را به تیرساز واگذار کرد.»
زاد المعاد (۳/۵۴۹).