کتاب امام ترمذی یکی از مهمترین کتابهای معتبر حدیث به شمار میآید، امام ترمذی هنگامی که از تألیف کتابش فراغت یافت آن را بر علمای عصرش در حجاز، عراق، وخراسان که مهد علم ودانش بود عرضه نمود وهمگی کتابش را پسندیدند.
امام ترمذی در کتاب «جامع» یا «سنن» خود را فقط ملزم به روایات صحیح، نکرده؛ بلکه احادیث صحیح وحسن وضعیف وغریب نیز آورده، وروایات معلل نیز برای بیان کردن علتش روایت کرده است.
اما امام ترمذی سعی که هیچ حدیثی را ذکر نکند؛ مگر اینکه فقیهی از فقها به آن عمل نموده باشد، ونزد علما قابل احتجاج باشد .
کسی که کتاب جامع ترمذی را مطالعه نماید وسعت علم وفقه امام را در مییابد.
امام ترمذی کتابش را به بهترین وجه مرتب ساخته،مذاهب فقهی علما ونحوهی استلال به حدیث را نیز ذکر کرده است، همچنین فواید ومسائل مربوط به جرح وتعدیل وعلل نیز بیان کرده است.
پارهای از احادیث کتابش از طرف بعضی از حفاظ وناقدین حدیث مانند ابن جوزی وغیره مورد انتقاد شدید قرار گرفته، تا جای که حدود ۳۰را موضوع دانستهاند، اما امام جلال الدین سیوطی مجدد ومحدث قرن نهم هجری از آنها بشدت دفاع نموده است، وقابل ذکر است که اکثر این احادیث در باب فضایل میباشد،وعلامه آلبانی نیز کتاب را به دو بخش صحیح وضعیف تقسیم نموده است.