میمون بن اصبغ رحمه الله میگوید:
هنگامی که در بغداد بودم صدای ناله ای را شنیدم، گفتم: این صدای چیست؟
در جواب به من گفتند: احمد بن حنبل رحمه الله مورد آزمایش قرار میگیرد، سپس داخل شدم؛
هنگامی که شلاق اولی زده شد، گفت: بسم الله
هنگامی که شلاق دوم زده شد گفت: لا حول و لا قوه الا بالله
هنگامی که شلاق سوم زده شد، گفت: قرآن کلام الله هست و مخلوق نیست،
هنگامی که ضربه ی چهارم زده شد ، گفت:
{قُلْ لَنْ یُصِیبَنَا إِلَّا مَا کَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ}.
بگو: «هرگز (مصیبتی) به ما نرسد, جز آنچه خداوند برای ما نوشته است, او مولای ماست, ومؤمنان باید بر خدا توکل کنند»
بیست و نه شلاق به او زده شد.
[صفه الصفوه لابن جوزی (۱/۴۸۵)]