تکرار قصّهها با بهترین نوع بیان در قرآن
یکی دیگر از مظاهر و نشانههای بلاغت قرآن، بیان قصّهها به بهترین شکل ممکن و آوردن آنها در سورههای متفاوت براساس اقتضای حال و مقام است، به گونهای که اگر حکایت و نقل آنها در مواضع متعدّد مقایسه شود، در درجه و مرتبۀ واحدی از بلاغت قرار دارند و باهم یکسانند.
ولی انسان بلیغ گاهی اوقات داستانی را با عباراتی جذّاب و زیبا نقل میکند و سپس در جایی دیگر، آن را با الفاظ و اسلوبی پایینتر و بیارزش بیان مینماید.[۱]
[۱]– نک: إعجاز القرآن، صص ۸۲- ۸۳؛ بلاغه القرآن، صص ۱۰- ۱۱٫