اگر عنوان مولی از سوی خدا و رسولش، معنای خلیفه و امیر را می‌داده، و عنوانی بوده الهی، چرا در ایام حکومت حضرت علی علیه السلام به ایشان نمی‌گفته‌اند: مولی المومنین؟!!!.
علامه امینی با تمام تلاشش نتوانسته مولی از صیغه مفعل را اولی در صیغه افعل تعریف و ثابت کند. البته نکته قابل بحث در توجیه ایشان آن است که گفته‌اند بیشتر لغویون عرب، معنی مولی را اولی‌بالتصرف دانسته‌اند ولی سئوال ما اینجاست ۱- اولی بالتصرف در چه؟ ۲- این در صورتی است که کلمه مولی، به تنهایی آورده شود ولی وقتی در داخل جمله قرار می‌گیرد یکی از معانی ۲۷گانه خود را پیدا می‌کند وگرنه داشتن ۲۷ معنی برای این کلمه چه فایده‌ای دارد؟ برای پی بردن معنای مولی باید شرایط را ببینیم که سپاه یمن با حضرت علی درگیری پیدا می‌کند و پیامبر صلی الله علیه و سلم برای رفع کدورت می‌فرماید هر که را من یار و دوست اویم علی را نیز باید دوست و یاور خود بداند. در ادامه نیز می‌فرمایند خدایا دوست بدار هر که او را دوست دارد و دشمن باش با دشمن او. پس صحبت از دوستی و دشمنی است نه ریاست و حکومت! دستی هم که داده شده (بایعوا) مصافحه و دست دوستی و آشتی کنان بوده و نه بیعت خلافت. برای فهم بهتر فارسی زبانان، مثالی میزنم: شما اگر بگویید شیر یعنی چه؟ شاید بیشتر مردم یا لغویون ایرانی بگویند یعنی شیر خوراکی ولی اگر گفتی شیر بیشه می‌گویند منظور تو شیر درنده است. ولی اگر گفتی: شیر بیشه پیکار، آنگاه همه می‌فهمند منظور تو یک نفر انسان شجاع است. شاید مولی به تنهایی معنایی اولی بالتصرف را داشته باشد(که در این نکته هم حرف و حدیث زیاد است) ولی با توجه به شرایط آن زمان و کلمات بعدی نبی اکرم متوجه می‌شویم که منظور نبی اکرم از مولی معنای دوست و یار و یاور بوده است زیرا بنا به اعتراف تمامی عرب زبانان، پیامبر اکرم، فصیح‌ترین، فرد عرب بوده و در زبان عربی هیچ پادشاه و خلیفه و حاکمی قبل یا بعد از پیامبر اسلام، برای معرفی جانشین خود از کلمه مولی استفاده نکرده است. بلکه کلمات زیادی مانند: اولی الامر -ولی امر- خلیفه –والی- امیر و… در ادبیات عرب برای بیان این منظور به قول شیعه بسیار مهم وجود دارد. (به نظر من، نزدیک‌ترین معنای مولی در فارسی کلمه سرور و آقا می‌شود).
عجیب است که در قرآن کریم نیز، این کلمه چندین بار به کار رفته که همیشه به معنای یار و یاور و دوست و همنشین بوده و هیچ کجا به معنای خلیفه و جانشین نیامده است!.
احادیث فراوانی در متون شیعه و بعضا سنی وجود دارد دال بر ولایت خاندان نبی اکرم. باید دقت کنید که ولایت به فتح واو یعنی دوست داشتن و به کسر واو یعنی خلافت و حکومت و سرپرستی. هیچیک از مسلمین اعم از سنی و شیعه مخالف دوست داشتن و حب خاندان نبی‌اکرم نیستند و این بدعت و اشتباه بزرگی است که ولایت را با کسر واو و به معنای خلفات بگیریم پس، اگر هم برخی از این احادیث صحت داشته باشند ولایت در آنها به معنای حب است و لا غیر.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین