الله از آسمان بارانی نازل میگرداند که اجساد مردگان را مانند گیاهان میرویاند. الله متعال میفرماید: ﴿وَهُوَ ٱلَّذِی یُرۡسِلُ ٱلرِّیَٰحَ بُشۡرَۢا بَیۡنَ یَدَیۡ رَحۡمَتِهِۦۖ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَقَلَّتۡ سَحَابٗا ثِقَالٗا سُقۡنَٰهُ لِبَلَدٖ مَّیِّتٖ فَأَنزَلۡنَا بِهِ ٱلۡمَآءَ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦ مِن کُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِۚ کَذَٰلِکَ نُخۡرِجُ ٱلۡمَوۡتَىٰ لَعَلَّکُمۡ تَذَکَّرُونَ۵٧﴾ [الأعراف: ۵۷].
«او ذاتی است که پیشاپیشِ [بارانِ] رحمتش، بادها را بشارتبخش میفرستد تا ابرهای سنگینبار را [بر دوش] کِشند [و] آن را به سوی سرزمینی [خشک و] مرده میفرستیم؛ آنگاه بر آن [سرزمین،] آب فرو میباریم و با [برکتِ] آن [آب] هر گونه میوهاى برمیآوریم. اینگونه، مردگان را [نیز از قبر] خارج مىسازیم؛ باشد که پند گیرید».
عَن أَبِی هُرَیْرَهَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: «مَا بَیْنَ النَّفْخَتَیْنِ أَرْبَعُونَ» قَالَ: أَرْبَعُونَ یَوْمًا قَالَ: أَبَیْتُ قَالَ: أَرْبَعُونَ شَهْرًا قَالَ: أَبَیْتُ قَالَ: أَرْبَعُونَ سَنَهً قَالَ: أَبَیْتُ قَالَ: «ثُمَّ یُنْزِلُ اللهُ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً، فَیَنْبُتُونَ کَمَا یَنْبُتُ البَقْلُ، لَیْسَ مِنَ الإِنْسَانِ شَیْءٌ إِلاَّ یَبْلَى، إِلاَّ عَظْمًا وَاحِدًا، وَهُوَ عَجْبُ الذَّنَبِ، وَمِنْهُ یُرَکَّبُ الْخَلْقُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ».[۱]
ابوهریره میگوید: پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «فاصله بین دو نفخ صور چهل است». از ابوهریره پرسیدند: چهل روز است؟ گفت: نمىتوانم چیزى را بگویم که به آن علم ندارم. گفتند: چهل ماه است؟ باز گفت: نمىتوانم چیزى را بگویم که به آن علم ندارم، گفتند: چهل سال است؟ باز جواب قبلى را تکرار نمود، پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «بعد از این دو نفخه الله بارانى از آسمان نازل مىنماید، و مردهها زنده مىشوند همانطور که گیاهها سبز مىشوند. تمام اعضاى انسان میپوسد مگر یک قطعه استخوانى که «عَجْب الذنب» نام دارد که سالم باقى مىماند و انسانها در روز قیامت مجددا از این استخوان، زنده و آفریده مىشوند».
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۴۹۳۵ و مسلم حدیث شماره ۲۹۵۵ با لفظ مسلم