توحید ربوبیت

یگانه نمودن الله در ربوبیتش: یعنی یکتا نمودن الله در کارهایش و آن هم با اعتقاد به اینکه الله خالق و مالک و تدبیرکننده‌ی یگانه و بدون شریک است و او بلندمرتبه است و کسی در کارهای مخصوص او شریکش نمی‌شود و او به تنهایی در مخلوقات خود به مقتضای علم و حکمتش تصرف می‌کند و از همتایان و مانندها و شبیه‌ها و یاوران بی‌نیاز است.

الله تعالی می‌فرماید:

﴿وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ ۖ وَکَبِّرْهُ تَکْبِیرًا﴾ [الإسراء: ۱۱۱]

«و بگو ستایش برای الله است که نه فرزندی گرفته و نه در فرمانروایی شریکی دارد و نه سرپرستی داشته و او را به بزرگداشتی تمام بزرگ دار».

و می‌فرماید:

﴿قُلِ ادْعُوا الَّذِینَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۖ لَا یَمْلِکُونَ مِثْقَالَ ذَرَّهٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَلَا فِی الْأَرْضِ وَمَا لَهُمْ فِیهِمَا مِنْ شِرْکٍ وَمَا لَهُ مِنْهُمْ مِنْ ظَهِیرٍ﴾ [سبأ: ۲۲]

«بگو کسانی را که به جای الله پنداشته‌اید بخوانید، آن‌ها هم وزن ذره‌ای در آسمان‌ها و زمین مالک نیستند و در آن دو هیچ شرکتی ندارند و از آن‌ها کسی یاور الله نیست».