توحید ربوبیت

تعریف توحید ربوبیت :

توحید ربوبیت یعنی یگانه دانستن الله متعال در افعالش ، بدین گونه که باور داشت او خالق یگانه و رازق یگانه و مالک یگانه است و تدبیر امورات هستی و زنده گرداندن و میراندن تنها کار اوست .

دلیل : ( قُلْ مَن یَرْزُقُکُم مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ أَمَّن یَمْلِکُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَمَن یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَمَن یُدَبِّرُ الْأَمْرَ ۚ فَسَیَقُولُونَ اللَّهُ ۚ فَقُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ )یونس (۳۱).

بگو: «چه کسی شما را از آسمان و زمین روزی می دهد ؟کیست که مالک شنوایی وبینوایی هاست ؟ و چه کسی زنده را از مرده بیرون می آورد ، و مرده را از زنده بیرون می آورد؟ وچه کسی کار(جهان) را تدبیر می کند ؟ پس بی درنگ خواهند گفت: «الله» پس بگو: «آیا (از او) نمی ترسید ؟!

اقرار مشرکین به توحید ربوبیت آنان را داخل اسلام نمی کند :
مشرکان به صورت قطعی به توحید ربوبیت باور داشتند ، چنان که قرآن هنگام بحث از آنان می فرماید :
( وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ ۚ … )لقمان (۲۵).

و اگر از آنها بپرسی :« چه کسی آسمانها و زمین را آفرید ؟!» مسلماً می گویند:«الله».